شهین رمازی - Ph.D Candidate in Genetic, Cellular and Molecular Research Center, Shahrekord University of Medical Sciences, Shahrekord, Iran
حمیدرضا خضرایی - Assistant Professor, Department of Otolaryngology, Shahrekord University of Medical Sciences, Shahrekord, Iran
مجید متولی باشی - Associate Professor, Division of Genetics, Department of Biology, Faculty of Science, University of Isfahan, Isfahan, Iran
الهام ایزی - M.Sc in Cellular and Developmental, Traditional and Complementary Medicine Research Center, Sabzevar University of Medical Sciences, Sabzevar, Iran
مرتضی هاشم زاده چالشتری - Professor, Department of Genetic, Cellular and Molecular Research Center, Shahrekord University of Medical Sciences, Shahrekord, Iran
مرضیه ابوالحسنی - B.Sc in Genetic, Biochemistry Research Center, Shahrekord University of Medical Sciences, Shahrekord, Iran

زمینه و هدف : ژن اینترلوکین ۱۸ (IL-۱۸) که بر روی کروموزوم ۱۱ قرار دارد؛ به عنوان یکی از عوامل خطر بیماری های آلرژیک شناخته شده است. این ژن عضو خانواده اینترلوکین ۱ بوده که به عنوان یک عامل القاکننده ترشح اینترفورن گاما (IFN-γ) نیز شناخته می شود. همچنین IL-۱۸ به وسیله تولید IgE توسط القای سنتز IL-۴ و IL-۱۳ در ماست سل ها، بازوفیل ها و ائوزینوفیل ها سبب بروز واکنش های وابسته به سلول های T کمکی نوع II و در نتیجه بروز واکنش های آلرژیک می گردد. این مطالعه به منظور تعیین ارتباط پلی مورفیسم -۱۳۷G/C در پروموتر ژن اینترلوکین ۱۸ با بیماری رینیت آلرژیک انجام شد. روش بررسی : این مطالعه موردی - شاهدی روی ۲۹۳ بیمار مبتلا به رینیت آلرژیک و ۲۱۸ فرد سالم در استان چهار محال و بختیاری انجام شد. پس از استخراج DNA ژنومی نمونه های خون، اختلاف فراوانی پلی مورفیسم ژن اینترلوکین ۱۸ در ناحیه -۱۳۷G/C به روش RCR–RFLP انجام گردید. یافته ها : فراوانی ژنوتیپ های GG، GC و CC در گروه مورد به ترتیب ۶۴.۲ ، ۳۲.۱ و ۳.۷ و در گروه شاهد به ترتیب ۶۰.۱ ، ۳۵.۵ و ۴.۴ تعیین شد که اختلاف آماری معنی داری نداشتند. نتیجه گیری : پلی مورفیسم -۱۳۷G/C پروموتر ژن اینترلوکین ۱۸ در بروز بیماری رینیت آلرژیک موثر نبود.

Allergic rhinitis, Interleukin-۱۸, Polymorphism, رینیت آلرژیک, اینترلوکین ۱۸, پلی مورفیسم