امید صدیقی - Assistant Professor, Department of Internal Medicine, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
صمد گلشنی - Assistant Professor, Department of Cardiology, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
فائزه نیک زاد - Medical Student, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran

زمینه و هدف : بیماری های قلبی - عروقی شایع ترین علت مرگ و میر در بیماران همودیالیزی محسوب می شوند. هایپرتروفی و کاهش عملکرد سیستولیک بطن چپ از عوامل مهم پیش بینی کننده ناتوانی و مرگ و میر قلبی - عروقی در این بیماران است. این مطالعه به منظور تعیین رابطه سطح سرمی تروپونین قلبی T و I با هایپرتروفی و کاهش عملکرد سیستولیک بطن چپ بیماران همودیالیزی انجام شد. روش بررسی : این مطالعه مورد – شاهدی روی ۵۶ بیمار همودیالیزی براساس یافته های اکوکاردیوگرافی در دو گروه با هایپرتروفی بطن چپ (۳۵ نفر) و بدون هایپرتروفی بطن چپ (۲۱ نفر) در مراکز آموزشی - درمانی امام خمینی (ره) و فاطمه الزهرا (س) ساری انجام شد. سطح سرمی تروپونین قلبی T و I بیماران توسط نسل سوم کیت های Elecys ۲۰۱۰ به روش Electro chemiluminscence immune assey مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها : بیماران با هایپرتروفی بطن چپ به طور معنی داری سطوح سرمی بالاتری از تروپونین قلبی T (نانوگرم بر میلی لیتر) (۰.۱۲±.۰۹۹) را در مقایسه با بیماران بدون هایپرتروفی بطن چپ (۰.۰۵±۰.۳۷) نشان دادند (P<۰.۰۵). همچنین مقادیر تروپونین قلبی I گروه مورد (۰.۰۹±۰.۱۷) در مقایسه با گروه شاهد (۰.۰۹±۰.۱۳) بالاتر بود (P<۰.۰۵). بین سطح سرمی تروپونین قلبی T و I با کاهش عملکرد سیستولیک بطن چپ ارتباط آماری معنی داری یافت نشد. نتیجه گیری : سطح سرمی تروپونین قلبی T و I به عنوان شاخص کاهش عملکرد سیستولیک بیماران همودیالیزی کاربرد ندارد.

Hemodialysis, Left ventricular hypertrophy, Left ventricular systolic dysfunction, Cardiac Troponin T, Cardiac Ttroponin I, همودیالیز, هایپرتروفی بطن چپ, تروپونین قلبی T, تروپونین قلبی I, عملکرد سیستولیک بطن چپ