الهام کاشانی - Assistant Professor, Department of Gynecology, Gorgan University of Medical Sciences, Gorgan, Iran
افسانه تابنده - Assistant Professor, Department of Gynecology, Gorgan University of Medical Sciences, Gorgan, Iran
ابراهیم کریمی زارع - General Physician
غلامرضا روشندل - General Physician, Research Fellow, Golestan Research Center of Gastroenterology and Hepatology, Gorgan University of Medical Sciences, Gorgan, Iran

زمینه و هدف : جفت سرراهی یکی از علل شایع خونریزی اواخر بارداری و حین زایمان است که با مورتالیتی و موربیدیتی در مادر و جنین همراه است. این مطالعه با هدف تعیین عوامل خطر و پیامد بارداری جفت سرراهی در مرکز آموزشی درمانی دزیانی گرگان انجام گردید. روش بررسی : این مطالعه مورد شاهدی روی ۳۳۴۷۳ فردی که برای زایمان به مرکز آموزشی درمانی دزیانی گرگان طی سال های ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۶مراجعه نمودند؛ انجام شد. همه افراد مبتلا به جفت سرراهی (۸۲ نفر) به عنوان گروه مورد و ۲۵۱ نفر از افراد بدون جفت سرراهی به عنوان گروه شاهد وارد مطالعه شدند. برای بررسی ارتباط متغیرها از آزمون تی استودنت و کای اسکوئر استفاده گردید. یافته ها : از کل ۳۳۴۷۳ زایمان، ۸۲ نفر (۰.۲۴%) با جفت سرراهی همراه بود. ختم حاملگی در زنان گروه مورد و شاهد به ترتیب در ۹۶ درصد و ۲۲ درصد از طریق سزارین انجام شد (P<۰.۰۵). بین بروز جفت سرراهی و سابقه سزارین ارتباط معنی داری مشاهده شد (P<۰.۰۵). فراوانی هیسترکتومی به دنبال جفت سرراهی در افراد دارای سابقه سزارین قبلی (۲۴ درصد) به طور معنی داری بیشتر از موارد بدون سابقه سزارین (۵ درصد) بود (P<۰.۰۵). نتیجه گیری : نتایج این مطالعه نشان دهنده ارتباط قوی بین سابقه سزارین قبلی و هیسترکتومی ناشی از جفت سرراهی به علت چسبندگی های غیرطبیعی جفت بود. بنابراین پیشنهاد می شود که احتمال جفت سرراهی در مادرانی با سابقه سزارین قبلی مدنظرقرار گیرد.

Placenta previa, Risk factors, Pregnancy, Cesarean section, جفت سرراهی, بارداری, سزارین, هیسترکتومی, خونریزی, سن مادر, تعداد بارداری