CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

مقایسه اثر مدالیته های فیزیکی و تمرین ایزومتریک بر علائم بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو

عنوان مقاله: مقایسه اثر مدالیته های فیزیکی و تمرین ایزومتریک بر علائم بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو
شناسه ملی مقاله: JR_GOUMS-12-4_003
منتشر شده در در سال 1389
مشخصات نویسندگان مقاله:

طناز احدی - Assistant Professor, Department of Physical Medicin and Rehabilitation, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
محمد سالکی - Resident in Sport Medicin, Department of Sport Medicin, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
محمد رازی - Assistant Professor, Department of Orthopedic Surgery, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
غلامرضا رئیسی - Assistant Professor, Department of Physical Medicin and Rehabilitation, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
بیژن فروغ - Assocaite Professor, Department of Physical Medicin and Rehabilitation, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran

خلاصه مقاله:
زمینه و هدف : استئوآرتریت شایع ترین بیماری مفاصل سینوویال می باشد. این بیماری با تخریب پیشرونده غضروف مفصلی مشخص می شود. شیوع این بیماری در سنین سالمندی بوده و در راس علل ناتوانی در این سنین قرار دارد. علائم بیماری استئوآرتریت زانو به صورت درد، خشکی صبحگاهی و محدودیت حرکات مفصلی می باشد. این مطالعه به منظور مقایسه اثر مدالیته های فیزیکی و تمرین ایزومتریک بر علائم بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو انجام پذیرفت. روش بررسی : این کارآزمایی بالینی تصادفی شده روی ۴۰ بیمار مبتلا به استئوآرتریت زانو مراجعه کننده به درمانگاه طب فیزیکی و توانبخشی بیمارستان فیروزگر تهران در سال ۱۳۸۸ انجام شد. بیماران براساس علائم بالینی و رادیولوژیکی طبق معیارهای ACR انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه ۲۰ نفره تحت درمان با مدالیته های فیزیکی (A) و تمرین ایزومتریک (B) قرار گرفتند. گروه A تحت درمان با مدالیته فیزیکی به مدت ۱۲ جلسه (۴ هفته) و گروه B تحت درمان با تمرین ایزومتریک در منزل (۴ هفته) قرار گرفتند. برای ارزیابی از فرم پرسشنامه Koos استاندارد شده و نیز برای اندازه گیری شدت درد از مقیاس بصری درد (VAS) استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزاری آماری SPSS-۱۱ و آزمون تی تحلیل شدند. یافته ها : در گروه مدالیته فیزیکی میانگین کیفیت زندگی پس از مداخله افزایش و میانگین شدت درد و علائم بالینی شامل تورم و سفتی مفصل کاهش یافت (P<۰.۰۵). در گروه تمرین ایزومتریک میانگین شدت علائم بالینی کاهش و کیفیت زندگی پس از مداخله افزایش یافت (P<۰.۰۵). همچنین میانگین درجه بهبود فعالیت های روزمره زندگی پس از مداخله در گروه مدالیته فیزیکی به میزان معنی داری نسبت به گروه تمرین ایزومتریک بالاتر بود (P<۰.۰۵). نتیجه گیری : این مطالعه نشان داد که مدالیته های فیزیکی و تمرین ایزومتریک زانو در بیماران مبتلا به استئوآرتریت به یک میزان باعث کاهش درد شده است؛ اما روش درمانی مدالیته های فیزیکی باعث بهبود معنی دار فعالیت های روزمره زندگی در مقایسه با روش درمانی تمرین ایزومتریک می گردد.

کلمات کلیدی:
Knee osteoarthritis, Physical modality, Isometric exercise, quality of life, Pain intensity, استئوآرتریت زانو, مدالیته فیزیکی, تمرین ایزومتریک, کیفیت زندگی, شدت درد

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1724290/