علی منطقی
سید کاوه حجت

دیستونی از عوارض جدی داروهای ضد جنون است که به دو شکل حاد و مزمن دیده می شود. بیمار مردی ۲۳ است که اولین بار در سال ۸۱ با علایم بیماری اسکیزوفرنی پارانویید بستری گردید. در همان زمان تحت درمان با داروهای ضد جنون (ریسپریدون و پرفنازین) قرار گرفته و پس از ترخیص ، درمان فقط با پرفنازین ۱۶ میلی گرم روزانه ادامه یافت. از فروردین سال ۸۲ به تدریج دچار کجی پیشرونده گردن به یک طرف شد که به شدت مزاحم و ناراحت کننده بود و با تشخیص دیستونی دیررس بستری شد. درمان های دارویی پیشنهادی بهبودی به همراه نداشت . نهایتا تحت درمان با الکتروشوک به مدت ۶ جلسه قرار گرفت که پس از گذشت چند جلسه بهبودی جالب توجهی نشان داد ، پس از ترخیص و شروع مجدد داروی ضد جنون کلوزاپین نیز عود (پس از دو سال) مشاهده نشد. این گزارش با هدف پیشنهاد یک روش درمانی موثر برای دیستونی دیررس انجام شد.

Dystonia, Electroconvulsive therapy, دیستونی دیررس, الکترو شوک