بررسی معنای اصطلاحی «الاستبطان» در ادبیات عرفانی
عنوان مقاله: بررسی معنای اصطلاحی «الاستبطان» در ادبیات عرفانی
شناسه ملی مقاله: JR_ERFAN-4-16_006
منتشر شده در در سال 1392
شناسه ملی مقاله: JR_ERFAN-4-16_006
منتشر شده در در سال 1392
مشخصات نویسندگان مقاله:
فاطمه عسکری
عباس طالب زاده شوشتری
خلاصه مقاله:
فاطمه عسکری
عباس طالب زاده شوشتری
در این پژوهش تلاش شده است تا ضمن تفکیک نظرات گوناگون پیرامون معنای لغوی و اصطلاحی مدخل «استبطان»، به جایگاه علمی و اصطلاحی معنای آن در زمینه ادبیات عرفانی و قرآنی پرداخته شود. در این جستار نشان داده شده است که معنای مفهومی و اصطلاحی «استبطان» در حقیقت به معنای «دیدن ماهیت ذات اشیاء» و یا مسئله «بینندگی و دیدن ماهیت الاشیاء» است و از جایگاه ارزندهای در ادبیات عرفانی برخوردار است؛ به ویژه آنکه برخی از فیلسوفان غرب درباره آن به ابهام افتاده، و به طور کلی با بیان نظراتشان، منکر شناخت و ماهیت ذات اشیاء جهان پیرامون خود شدهاند؛ بنابراین سه محور اساسی این پژوهش، عبارت اند از:
بررسی معنای لغوی و اصطلاحی مدخل «استبطان» و تفکیک نظرات پیرامون آن.
جایگاه کاربردی معنای مفهومی و اصطلاحی واژهی «استبطان» در میان برخی از شواهد ادبی و عرفانی و قرآنی.
تحلیل و بررسی معنای اصطلاحی مدخل «استبطان» از منظر ادبیات عرفان اسلامی.
کلمات کلیدی: Alstebtan, Internalization, the identity of things, mystical literature, استبطان, باطن, درون نگری, بینندگی, ماهیت اشیاء, ادبیات عرفانی.
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1724890/