مریم شهبازی
ویدا نداف

اعتقاد به معاد و رستاخیز، از بن مایه های جهان بینی ایرانیان باستان و زرتشتیان می باشد، زیرا بدون باور به پایانی برای جهان، آفرینش آغازین نیز کامل  نمی شود و امری بی هدف است. در این پژوهش، جهان آخرت و تن پسین در دین زرتشتی را مورد بررسی قرار داده ایم. و ازمعراج نامه های کتیبه کرتیر و ارداویراف نامه مدد گرفته ایم تا به اهمیت رستاخیز و بی هدف نبودن جهان آفرینش پی ببریم.  هر انسانی بازتاب اعمال خود در این جهان را به صورت پاداش و جزا در جهان دیگر خواهد دید. در روز رستاخیز گناهکاران و پرهیزکاران از یکدیگر جدا شده و هر یک فراخور کنش و کردار خود پاداش و جزا خواهند دید. گناهکاران به دوزخ می روند و پرهیزکاران در بهشت جای می گیرند. البته بنابر اعتقادات زرتشتیان، دوزخ ابدی نیست و گناهکاران نیز پس از آنکه جزای اعمال بد خود را دیدند به بهشت در آیند و در آنجا به ادامه زندگی مینوی خود می پردازند.

tan-e-pasin, Restāxez, ruwan, ahu, fravaši, تن پسین, رستاخیز, روان, بوی, اهو, دین, فروشی .