حسن رهنما
فروغ سنجریان

زمینه: دانش امروزی بشر به چنان پیشرفتی دست پیدا کرده است که در حوزه های مختلف علمی از پزشکی تا کشاورزی و صنعت قادر به دستورزی ژنتیکی و خلق موجودات جدید با اهداف مختلف می باشد. بنابراین، امروزه به عصری وارد شده ایم که با دستورزی کدهای ژنتیکی موجودات مختلف و یا مهندسی موجودات کاملا جدید، تعامل ما با جهان طبیعت در حال تغییر است.       همانند هر فناوری نوظهور، نگرانی، ترس و جنبه های اخلاقی در مهندسی ژنتیک هم مطرح است. برخی از این نگرانیها مبنای درستی داشته و مربوط به مخاطرات احتمالی و جنبه های احتیاطی این فناوری است در حالی که سایر نگرانیها نتیجه اطلاعات نادرست، تعصبات مذهبی، یا هیجانات اجتماعی می باشد. بسیاری از مخالفان از این نگرانند که استفاده از این فناوری جدید در زندگی گیاهان و جانوران و حتی انسان دخالتهای ناروائی بکند و یا آثار سوئی بر سلامت انسان و محیط زیست بگذارد. با توجه به جوان بودن این فناوری و امکانات فراوانی که در جهت بهبود شرایط و اوضاع زندگی بشری به همراه دارد، ارزیابی دقیق جنبه های اخلاقی می تواند آینده دوران مهندسی ژنتیک را بیمه نماید. در صورتی منافع مهندسی ژنتیک بیش از مخاطراتش خواهد بود که نظارت کافی بر روی آن صورت گرفته و نگرانیهای اخلاقی مربوط به آن از جمله کرامت، پیامدهای خطرناک، و عدالت مورد توجه باشد.   نتیجه گیری: قانونگذاران و مسوولان ذیربط نباید قوانینی وضع نمایند که بی دلیل به کارگیری مهندسی ژنتیک را محدود نماید. این فناوری نباید به طور کامل ممنوع و یا متوقف شود بلکه باید به طور عادلانه ای مدیریت شود تا جامعه از مزایای بیشمار آن بهره مند گردد.

Bioethics, Genetic engineering, Genetic enhancement, Gene therapy, Transgenic, اخلاق زیستی, ارتقای ژنتیکی, تراریخته, ژن درمانی, مهندسی ژنتیک