زهرا جعفری

مقدمه: یادگیری مبتنی بر تیم (TBL)، نوعی از یادگیری مشارکتی با ساختار مشخص است که هدف آن افزایش مهارت دانشجویان در دستیابی به سطوح بالاتر یادگیری شناختی با به کارگیری دانش فردی در قالب یک تیم است. در مطالعه حاضر، میزان یادگیری دانشجویان مقطع کارشناسی دانشکده توانبخشی در تدریس واحد نورولوژی به دو روش سخنرانی و TBL مقایسه گردید. روش ها: این مطالعه نیمه تجربی روی ۷۰ دانشجوی کارشناسی توانبخشی در محدوده سنی ۱۹ تا ۲۲ سال در دانشکده توانبخشی صورت گرفت. از ۱۶ جلسه تدریس، نیمی از جلسات درس نورولوژی به روش سخنرانی و نیم دیگر به روش TBL تدریس شد. میزان یادگیری دانشجویان از دو دسته مباحث تدریس شده با دو شیوه تدریس سخنرانی و یادگیری مبتنی بر تیم، با استفاده از آزمون چندگزینه ای اندازه گیری شد و میانگین نمرات آزمون ها در دو شیوه تدریس، با آزمون های آماری تی مستقل و تحلیل واریانس یک طرفه مقایسه گردید. هم چنین دیدگاه دانشجویان در مورد علاقه به درس نورولوژی، آموزش به روش TBL نیز توسط سه سوال سنجیده شد. نتایج: نمرات دانشجویان طی ۸ جلسه تدریس TBL در هر دو ارزیابی فردی و گروهی، رشد نشان داد. بین میانگین نمره سخنرانی (۹۹/۱۱)، ارزیابی فردیTBL (۶۶/۱۴) و ارزیابی گروهی TBL (۱۶/۱۶) و میانگین نمره کلی (۰۷/۱۴)، تفاوت معناداری وجود داشت (۰۱۵/۰≥p، ۹۹/۵۴f=). بین علاقه به ارائه دروس ترم های بعد به روش TBL با نمره TBL گروهی ارتباط مثبت معناداری وجود داشت (۰۰۱/۰=p، ۳۷۴/۰r=). نتیجه گیری: یافته ها، موفقیت بیش تر روش TBL در امر یادگیری نسبت به روش سخنرانی را نشان داد. یافته های این بررسی می تواند به تغییر دیدگاه دانشجویان، مدرسین، و مسوولان آموزشی نسبت به تاثیر انتخاب مناسب روش آموزشی، در انتقال دانش و دستیابی به اهداف آموزشی تعیین شده، کمک کند.

Teaching Method, Lecture, Team-Based Learning, Cooperative Learning., روش تدریس، سخنرانی، یادگیری مبتنی بر تیم، یادگیری مشارکتی