مجید اکبری
رضا محولاتی شمس آبادی

مقدمه: آزمون مشاهده مستقیم مهارت های عملی یا (DOPS) Direct Observation of Procedural Skills روشی ارزشمند برای ارزشیابی مهارت در پروسیجرهای بالینی است. هدف از این مطالعه بررسی مزایا و معایب آزمون مشاهده مستقیم مهارت های پروسیجری (DOPS) از دیدگاه دانشجویان دندانپزشکی ترمیمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد است. روش ها: این مطالعه توصیفی مقطعی بر روی دانشجویان دندانپزشکی ترمیمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شده است که در آن تعداد ۱۱۰نفر از دانشجویان وارد مطالعه شدند. ابتدا آزمون عملی DOPS متناسب با اهداف بخش ترمیمی برای دانشجویان طراحی و پس از هماهنگی های اولیه اجرا گردید. برای ارزیابی فرایند، ابتدا مصاحبه ای بدون ساختار با تعداد ۱۲ نفر از دانشجویان انجام شده و سپس پرسشنامه ای پایا که روایی آن بر اساس مطالب مورد اشاره ایشان پایه نهاده شده بود تهیه و به کلیه دانشجویان سال چهارم و پنجم داده شد. پس از جمع آوری اطلاعات، توسط آمار توصیفی تجزیه و تحلیل شد. نتایج: ۷۱% دانشجویان به خاطر تاثیر مثبت این آزمون بر یادگیری و استقلال عمل ایشان خواستار ادامه این روش بودند. ۷۶% دانشجویان معتقد بودند این شیوه در ایجاد پایایی بین آزمونگرها موفق نبوده است. به علت اثر استرس در زمان آزمون نهایی، ۸۵% دانشجویان با مردود شدن آزمون شونده در مواردی که توانایی انجام فرایند را با کیفیت استاندارد نداشته باشد مخالف بودند و اشاره شد که این روش بهتر است به صورت ارزشیابی تکوینی مورد استفاده قرار بگیرد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده در این مطالعه، به نظر می رسد روش ارزیابی به اجرا در آمده روشی مناسب برای ارزشیابی تکوینی در دندانپزشکی ترمیمی در دانشکده دندانپزشکی مشهد می باشد.

Clinical Evaluation, DOPS, Education, Dentistry, Formative Assessment, ارزشیابی بالینی، مشاهده مستقیم رویه های بالینی(DOPS)، آموزش، دندانپزشکی، ارزشیابی تکوینی