فرهاد شکرانه

در سال های اخیر با ورود پزشکی مبتنی بر شواهد به ایران و اهمیت بالاترین سطوح شواهد در تصمیم گیری ها و سیاست گزاری ها، مرور سیستماتیک جای خود را در میان روش شناسی های پژوهش ها باز کرد ولی به دلیل عدم آموزش کافی آن و فقدان منابع فارسی کاربردی در رشته های متعدد دانشگاهی، برداشت های نادرستی نسبت به آن وجود دارد. با وجود این که در رشته های مختلف راهنماهای کاکرین(۲) و سی آر دی(۳) و برای رشته آموزش پزشکی نیز راهنمای BEME(۴) وجود دارد که مراحل مرور سیستماتیک در آموزش پزشکی را به صورت مناسبی توضیح داده و با توجه به این که اجرای هر روش شناسی علمی، نیازمند دارا بودن دانش کافی در آن است، مطالعه و پیروی از پروتکل ها و دستورالعمل هایی که در طول زمان، با صرف هزینه، زمان و نیروی فکری پژوهشگران و دانشمندان مستند شده اند، می تواند کمترین کاری باشد که پژوهشگران به پاس زحمات ایشان و تولید علم برای رفع مشکلات بشر انجام می دهند.