نرگس خانجانی
وحیده جمشیدی

مقدمه: دانشگاه علوم پزشکی کرمان برای افزایش توان علمی کارشناسان سلامت دانشگاه های علوم پزشکی جنوب شرق، برای اولین بار از سال ۱۳۸۶ اقدام به پذیرش دانشجو در دوره گواهی نامه عالی بهداشت عمومی کرد. این دوره با انتخاب ۳۰ دانشجو شروع شد و اولین دوره آموزش غیرحضوری این دوره در ایران بود. ضروری بود که تجربیات این دوره ثبت شود تا برای تدوین دوره های موفق تر در آینده به کار رود. روش ها: مطالعه به صورت کیفی-توصیفی انجام شد. برای جمع آوری اطلاعات از تمام دانشجویان ترم سوم این دوره دعوت شدکه در دو گروه متمرکز شرکت کنند. شرکت کنندگان در مجموع ۱۹ دانشجو بودند. سوالات به صورت باز و ساختارنیافته بود. هر گروه متمرکز حدود ۵/۱ ساعت طول کشید. تمام صحبت ها ضبط شد و کلمه به کلمه پیاده شد. آنالیز داده ها با روش آنالیز موضوعی انجام شد. نتایج: دانشجویان در مورد ۲حیطه عمده موارد قوت و ضعف اظهارنظر کردند و اطلاعات به دست آمده در چند زیر حیطه طبقه بندی شد. در بررسی قوت این دوره، مباحثی از جمله صرفه جویی در وقت و هزینه ها، عدم تردد، فعال تر شدن نقش دانشجو در یادگیری، تعامل دانشجویان با هم و منافع همزمانی کار و تحصیل مطرح شد. در بررسی نکات ضعف، دانشجویان به مسائلی از جمله آماده نبودن زیرساخت ها، دسترسی محدود به استاد، یادگیری کمتر از دوره آموزش حضوری، همزمانی کار و تحصیل، مناسب نبودن مطالب، انباشتگی دروس و عدم احساس فضای آموزشی اشاره کردند. نتیجه گیری: در این مطالعه نکات قوت و ضعف روش آموزش غیرحضوری مورد بررسی قرار گرفت و پیشنهادات اصلاحی از جمله موارد زیر مطرح شد: برگزاری آموزش غیرحضوری به شرط تجربه موفق آموزش حضوری در همان دوره، برقراری امکان استفاده از اینترنت پرسرعت و تامین زیرساخت نرم افزاری مناسب، آموزش به اساتید، پایش مداوم کیفیت تدریس، ارائه بعضی دروس به صورت کارگاهی.

Distance learning, Master of Public Health, Kerman University of Medical Sciences, Program Evaluation, آموزش غیر حضوری، آموزش از راه دور، گواهی نامه عالی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی کرمان