مصطفی صادقی
حمید بخشی

مقدمه: شناسایی نیازهای آموزشی دندانپزشکان عمومی و اولویت بندی آنها در برنامه آموزش مداوم از ضروریات است. مطالعه حاضر به منظور تعیین نظرات دندانپزشکان عمومی شهرستان های کرمان و رفسنجان در مورد نیازهای آموزشی، روش های مناسب تدریس و اجرای برنامه آموزش مداوم دندانپزشکی ترمیمی انجام گرفت. روش ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی در سال ۱۳۸۶ انجام شد و در آن ۱۴۵ دندانپزشک عمومی شهرستان های کرمان و رفسنجان شرکت کردند. جمع آوری اطلاعات از طریق پرسشنامه ای حاوی مشخصات فردی، ۱۷ سوال بر مبنای عناوین برنامه آموزش مداوم دندانپزشکی ترمیمی، به ترتیب ۸ و ۶ سوال در مورد روش های مناسب تدریس و اجرای برنامه آموزش مداوم و بر اساس مقیاس پنج درجه ای لیکرت بود. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و آزمون t-test و نرم افزار SPSS گزارش گردیدند. نتایج: به ترتیب ۹۳ و ۵۲ نفر از دندانپزشکان عمومی شهرستان های کرمان و رفسنجان شرکت کردند. مهم ترین اولویت آموزشی برنامه آموزش مداوم دندانپزشکی ترمیمی به ترتیب نسل جدید کامپوزیت ها، کنترل عفونت و اصول استریلیزاسیون، علل شکست ترمیم های خلفی و قدامی با کامپوزیت رزین و پرسلن لامینت ونیر بود. شرکت کنندگان انجام کار عملی در کارگاه آموزشی، مشاهده کار عملی و سخنرانی همراه با نمایش فیلم را برای تدریس و مطالعه کتب و مجلات علمی، تماشای فیلم آموزشی و سمینار و کنگره را برای اجرای برنامه آموزش مداوم دندانپزشکی ترمیمی مناسب تر دانستند. نتیجه گیری: سرفصل های برنامه آموزش مداوم دندانپزشکی ترمیمی باید بطور منظم و متناسب با نیاز فراگیران بازنگری شوند. روش تدریس بیشتر به صورت انجام و یا مشاهده کار عملی باشد و از شیوه های نوین در اجرای برنامه استفاده گردد.

Continuing education, Dentistry, Restorative dentistry, Kerman, Rafsanjan, آموزش مداوم، دندانپزشکی، دندانپزشکی ترمیمی، کرمان، رفسنجان.