عبدالحسین شکورنیا
حسین الهام پور
علیرضا مظفری
بهمن دشت بزرگی

مقدمه: داشتن نمره های ارزشیابی واقعی از عملکرد آموزشی اساتید، که لازمه هر گونه برنامه ریزی برای بهبود کیفیت است، منوط به وجود یک سیستم ارزشیابی معتبر و جامع و ارزیابی مداوم این سیستم می باشد. این مطالعه با هدف تعیین روند نتایج ارزشیابی اساتید در طی یک دوره ده ساله در دانشگاه علوم پزشکی اهواز انجام گرفته است. روش ها: در یک مطالعه مقطعی، نمره ارزشیابی ۸۴ عضو هیات علمی غیر بالینی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در یک دوره ده ساله، از سال ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۴، مورد بررسی قرار گرفت. نمرات ارزشیابی اساتید از بایگانی مرکز مطالعات و توسعه آموزش دانشگاه استخراج و با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آنالیز واریانس تکراری، همبستگی پیرسون و آزمون t تحلیل شد. نتایج: روند نمرات ارزشیابی بین ۹۵/۳ تا ۰۲/۴ تغییراتی جزیی داشته است. میانگین نمرات ارزشیابی اساتید در سال های مختلف و نیز میانگین نمرات ارزشیابی اساتید زن و مرد در سال های مختلف تفاوت معنی دار آماری نداشت. آزمون همبستگی پیرسون (ماتریس همبستگی) نشان داد بین نمره های ارزشیابی اساتید در بعضی سال ها همبستگی ضعیف تا متوسط و مثبت وجود دارد. (حداقل ۲۲/۰ و حداکثر ۶۵/۰). نتیجه گیری: ارزشیابی استاد توسط دانشجویان، علی رغم اینکه جامعه دانشجویان ارزشیابی کننده در طی این دوره متفاوت بوده اند، ثبات داشته است. لازم است برای ارتقای نمرات ارزشیابی استادان در شیوه آموزش مهارت های تدریس اساتید بازنگری شود.

Evaluation, Faculty Member, Trend, Medical Sciences., ارزشیابی، استاد، روند، علوم پزشکی.