سوسن ولی زاده
حیدرعلی عابدی
وحید زمانزاده
اسکندر فتحی آذر

مقدمه: تحقیقات متعدد تجدید نظر در برنامه آموزشی بر اساس بازخورد و نیازهای یادگیرندگان را مطرح می سازد. این مطالعه با هدف کاوش و توصیف معانی چالش ها و احساسات تجربه شده دانشجویان پرستاری در دوران تحصیل آنها انجام گرفته است. روش ها: این مطالعه کیفی به روش پدیدارشناسی، بر روی ۲۰ نفر از دانشجویان سال آخر دوره کارشناسی پرستاری با نمونه گیری هدفمند انجام شد. از مصاحبه عمیق، نیمه ساختاریافته برای جمع آوری داده ها استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با کمک تیم پژوهش با استفاده از تحلیل هرمنوتیکی انجام گرفت. نتایج: یافته ها در قالب سه درون مایه اصلی چالش «یک پارچه کردن دانش و عمل»، با درونمایه های فرعی تحت عنوان بکارگیری تئوری در عمل، بکارگیری فرایند پرستاری، پیروی از اصول علمی در بالین و «اداره محیط آموزشی» با درونمایه های فرعی تحت عنوان تاثیر عوامل محیطی بر آموزش دانشجو، عوامل دلسردی و پرستارگریزی، ارزشیابی سلیقه ای، نواقص برنامه ریزی آموزشی و عدم رعایت حقوق بیمار و چالش «عدم توجه جامعه به منزلت رشته پرستاری» با درونمایه فرعی شامل شناخت جایگاه رشته پرستاری و لزوم اصلاح آن و نگرش فرد و جامعه نسبت به پرستاری و استقلال محدود پرستاری به دست آمدند. نتیجه گیری: مصاحبه با دانشجویان، بصیرتی را در خصوص چالش های محیط آموزشی که دانشجویان با آن در دوران تحصیل خود مواجه بودند، فراهم نمود. مدرسان پرستاری با استفاده از نتایج این مطالعه می توانند بر اساس تجربیات و نظرات مشارکت کنندگان، فضای مثبتی برای یادگیری دانشجویان ایجاد نمایند و سبب شوند تا علاقه دانشجویان به تحصیل تداوم یابد.

: Nursing education, Nursing student, Master of nursing, Qualitative research, Phenomenology., آموزش پرستاری، دانشجوی پرستاری، کارشناسی پرستاری، تحقیق کیفی، پدیدارشناسی.