آناهیتا والی

مقدمه: قصه گویی یکی از روش های آموزشی است که می تواند بدون اینکه سن مخاطب، موضوع آموزشی یا سطح یادگیری کاربرد آنها را محدود سازد، بکار رود. هدف این مطالعه مقایسه تاثیر قصه گویی و سخنرانی در انتقال مفاهیم پیچیده علم پزشکی بود. روش ها: مطالعه نیمه تجربی به صورت دو گروهی پس از آموزش در سال ۱۳۸۴ در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام شد. دو گروه ۴۳ نفری از دانشجویان پزشکی در مقطع کارآموزی بالینی که مشغول گذراندن بخش پوست بودند، انتخاب شدند و به هر گروه سه مفهوم یکسان از علم پزشکی با روش های قصه گویی یا سخنرانی ساده آموزش داده شد. سپس از هر دو گروه آزمون به عمل آمد و نتایج کسب شده با آزمون آماری t مستقل در نرم افزار SPSS مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج: میانگین نمره کل کسب شده در گروه آموزش دیده با روش سخنرانی ساده ۳۶/۴±۹۴/۸ و در گروه آموزش دیده با روش قصه گویی ۴۷/۳±۸۴/۱۴ از نمره کل ۲۰ و تفاوت بین دو گروه از نظر آماری معنی دار بود. نتیجه گیری: اثر قصه گویی در افزایش دانش دانشجویان دوره بالینی بیشتر از سخنرانی معمولی بود. بنابراین، توصیه می شود از این روش برای آموزش بیماری های نادر و ژنتیک استفاده شود.

Medical education, Storytelling, Lecture, Teaching concepts, آموزش پزشکی، قصه گویی، سخنرانی، آموزش مفاهیم