محمدرضا یوسفی
محمدرضا ربیعی

مقدمه: از سال ۱۳۸۳ برنامه های مدون ۲۵ امتیازی تبدیل به برنامه های مدون پنچ امتیازی گردید و اجرا شد. هدف از این تحقیق، مقایسه برنامه های آموزش مداوم ۲۵ امتیازی و ۵ امتیازی در زمینه های موفقیت، متناسب بودن با نیازهای شغلی و رضایت مندی شرکت کنندگان بود. روش ها: این مطالعه توصیفی- مقطعی در مورد چهار برنامه مدون ۲۵ امتیازی سال ۱۳۸۲ و چهار برنامه مدون ۵ امتیازی سال ۱۳۸۳ در استان گلستان انجام گرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه وزارت بهداشت برای ارزیابی برنامه های آموزش مداوم بود که حین اجرای برنامه های آموزش مداوم در بین شرکت کنندگان توزیع و در پایان برنامه ها جمع آوری شد. سوالات در سه قسمت موفقیت برنامه ها در تحکیم اطلاعات قبلی و ارائه مطالب جدید علمی، متناسب بودن محتوای برنامه ها با نیازهای شغلی و میزان رضایت شرکت کنندگان از برنامه های مدون آموزش مداوم تنظیم گردیده بود. حجم نمونه برای برنامه های مدون سه روزه ۱۲۱نفر و برنامه های مدون یک روزه ۶۴ نفر بود. اطلاعات جمع آوری شده با نرم افزار SPSS و آزمون آماری من- ویتنی تحلیل شد. نتایج: هفتاد و شش و نه دهم درصد شرکت کنندگان، برنامه های مدون یکروزه را موفق ارزیابی کردند در حالی که این رقم در برنامه های مدون سه روزه، ۶/۵۹ درصد بود. هفتاد و پنج و نه دهم درصد، برنامه های مدون یک روزه را متناسب با نیازهای شغلی خود دانستند در صورتی که در خصوص برنامه های مدون سه روزه، ۴/۵۷ درصد آن را مناسب ارزیابی کردند. همچنین ۷/۷۹ درصد شرکت کنندگان از برنامه های مدون یک روزه و ۲/۶۶ درصد از برنامه سه روزه رضایت داشتند که اختلاف آماری معنی داری بین میزان موفقیت، تناسب و رضایت در برنامه های مدون یک روزه و سه روزه وجود داشت. نتیجه گیری: عملکرد برنامه های مدون پنج امتیازی بهتر از ۲۵ امتیازی بود که به نظر می رسد علت اصلی آن تخصصی تر بودن، زمان کوتاه و نیز تنوع برنامه ها باشد. پیشنهاد می گردد که برنامه ریزان و متولیان برنامه های آموزش مداوم با بهره گیری از منابع علمی جدید برای تقویت و تنوع هر چه بیشتر برنامه های یکروزه گام بردارند.

Continuing Medical Education, General physician, Program, Viewpoint, آموزش مداوم، پزشکان عمومی، برنامه ، دیدگاه