ارزیابی اثر محلول پاشی اسیدسالیسیلات بر خصوصیات زراعی و فیزیولوژیکی ارقام ذرت (Zea maize) در شرایط تنش آبی
عنوان مقاله: ارزیابی اثر محلول پاشی اسیدسالیسیلات بر خصوصیات زراعی و فیزیولوژیکی ارقام ذرت (Zea maize) در شرایط تنش آبی
شناسه ملی مقاله: JR_ARPE-5-1_009
منتشر شده در در سال 1397
شناسه ملی مقاله: JR_ARPE-5-1_009
منتشر شده در در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:
محمد میرزاخانی
زهرا نعمتی
خلاصه مقاله:
محمد میرزاخانی
زهرا نعمتی
مقدمه: گیاهان زراعی ممکن است در مقطعی از دوره رشد خود با یکی از تنشهای محیطی از جمله کم آبی، شوری، گرما و غیره برخورد نمایند که بهصورت طبیعی موجب کاهش عملکرد آن ها میشود. از عمومیترین پاسخها به تنش در گیاهان می توان به تولید انواع مختلفی از ترکیبات با نام عمومی محلولهای سازگار نام برد. اسیدسالیسیلیک از گروه ترکیبات فنولی در گیاهان است و یک شبه هورمون و تنظیم کننده رشد گیاهی به حساب میآید و نقش مهمی را در تنظیم رشد و نمو گیاه ایفا می کند.
مواد و روش ها: این آزمایش در سال زراعی ۱۳۹۰ بهصورت کرتهای دوبار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه دانشگاه پیام نور اراک اجرا شد. تنش آبی بهعنوان عامل اصلی در سه سطح (I۰= آبیاری براساس نیاز آبی گیاه (شاهد)، I۱= آبیاری به میزان ۸۰ درصد نیاز آبی گیاه و I۲= آبیاری به میزان ۶۰ درصد نیاز آبی گیاه) در کرتهای اصلی و ارقام مختلف ذرت بهعنوان عامل فرعی در سه سطح (V۱= S.C۳۷۰, V۲= Apex, V۳= S.C۷۰۴) در کرتهای فرعی و تیمار محلولپاشی اسیدسالیسیلیک به عنوان عامل فرعی فرعی در دو سطح (عدم مصرف (Sa۰) و مصرف ۳۰۰ پی پی ام (Sa۱) در هکتار) در کرتهای فرعی فرعی قرار گرفتند. صفاتی مانند ارتفاع گیاه، قطر ساقه، تعداد برگ سبز، تعداد بلال در بوته، عملکرد بیولوژیکی گیاه و هدایت الکتریکی شیره سلولی مورد ارزیابی قرار گرفتند.
نتایج: نتایج نشان دادند که اثر سطوح مختلف تنش آبی بر صفات ارتفاع گیاه، تعداد بلال در بوته، عملکرد بیولوژیکی گیاه و هدایت الکتریکی شیره سلولی معنیدار بود. هم چنین اثر تیمار ارقام مختلف ذرت نیز بر صفات ارتفاع گیاه، قطر ساقه، تعداد برگ سبز، عملکرد بیولوژیکی گیاه و هدایت الکتریکی شیره سلولی معنیدار بود. در بین سطوح تیمار تنش آبی، بیشترین و کمترین عملکرد بیولوژیکی با میانگین ۳۳/۴۰ و ۰۶/۲۸ تن در هکتار بهترتیب متعلق به تیمار شاهد (آبیاری نرمال) و تیمار آبیاری براساس ۶۰ درصد نیاز آبی گیاه بود. در بین ارقام ذرت نیز، بیشترین و کمترین عملکرد بیولوژیکی با میانگین ۸۳/۴۰ و ۴۴/۲۶ تن در هکتار بهترتیب متعلق به ارقام S.C۷۰۴ و S.C۳۷۰ بود.
نتیجه گیری: نتایج نشان دادند که با افزایش شدت تنش آبی، رشد و نمو ذرت نیز تحت تاثیر منفی قرار گرفت؛ بهطوری که عملکرد بیولوژیکی ذرت از میانگین ۳۳/۴۰ تن در هکتار در تیمار آبیاری شاهد به میانگین ۰۶/۲۸ تن در هکتار در آبیاری براساس ۶۰ درصد نیاز آبی گیاه کاهش یافت. استفاده از محلولپاشی اسیدسالیسیلیک باعث افزایش عملکرد بیولوژیکی ارقام ذرت شد؛ ولی این افزایش معنیدار نبود.
کلمات کلیدی: واژه های کلیدی: ذرت, رژیم آبی, عملکرد بیولوژیکی, هدایت الکتریکی, هیبرید
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1726686/