محسن جهانگیری - استادیار دانشگاه علوم اسلامی رضوی
محمدحسن امام وردی - دانشجوی دکتری حقوق خصوصی
مجید حدادی منش - دانشجوی دکتری حقوق خصوصی

زارع، شخصی است که با رضایت دیگری در زمین او با ابزارها و امکانات خویش کشاورزی می کند. محصولی که با دسترنج زارع به دست می آید، میان مالک و زارع مشترک است. سهم مالک از منافع بابت مالکیت او بر زمین، و سهم زارع از منافع بابت کار و ابزارآلات و هزینه هایی است که برای دستیابی به محصول به کار برده است. پس از پایان قرارداد آنچه در زمین ایجاد شده شامل درخت، بنا، ریشه های قابل بقا و... متعلق به زارع می باشد. این مالکیت، حق تقدم در استفاده از زمین را برای او به وجود می آورد که در قوانین به صراحت بیان نشده است. حق یادشده باعث می شود رابطه میان زارع و مالک زمین بعد از پایان قرارداد نیز ادامه یابد و هیچ یک از طرفین نتواند یک طرفه آن را منحل نماید

زارع, مالک, حقوق زارعانه, مالکیت, حق تقدم, حق ریشه