بهرام رنجبریان - دانشکده علوم اداری و اقتصاد دانشگاه اصفهان
شیرین سلیم - دانشگاه اصفهان
علی رضا امامی - دانشگاه اصفهان

چکیده بسیاری از مصرف ­کنندگان از سبک پوشش به ­عنوان وسیله ­ای برای مدیریت  تصویر یا وجهه خود و ابراز احساس وابستگی به گروهی خاص یا استقلال خود استفاده می کنند. مد، نوعی رفتار جمعی است و به سبکی اشاره می­ کند که توسط گروه وسیعی از مردم در یک زمان و مکان خاص مورد قبول واقع شده است. این پدیده با خصیصه ­های اجتماعی و فردی تحت تاثیر قرار می گیرد. نگرانی­های اجتماعی فرد یکی از عوامل تعیین­ کننده توجه وی  نسبت به واکنش دیگران نسبت به رفتار خود است که باعث ایجاد تمایل به همنوایی می گردد. افراد با خودپنداره­ های مستقل و وابسته میزان متفاوتی از نگرانی­ های اجتماعی و همنوایی را ابراز می­ کنند. هدف مطالعه حاضر تحلیل پیش فرض­ ها و پیامدهای همنوایی  بانوان جوان ایرانی در زمینه مد لباس است.  شرکت ­کنندگان در این پژوهش ۲۸۰ نفر از بانوان دانشگاه اصفهان بودند که از طریق نمونه­ گیری طبقه­ ای و به شکل تصادفی انتخاب شدند. مدل مفهومی پژوهش به شکل یک مدل ساختاری برای آزمون روابط میان خودپنداره مستقل و وابسته، توجه به اطلاعات حاصل از مقایسه ­های اجتماعی، همنوایی و رضایت از همنوایی در نظر گرفته شده است. نتایج نشان می­ دهد افراد با خودپنداره وابسته توجه بیشتری به اطلاعات مقایسه­ های اجتماعی دارند.  اما افراد با خودپنداره مستقل به همنوایی در استفاده ار مد لباس تمایل بیشتری دارند. همچنین توجه به اطلاعات حاصل از مقایسه­ های اجتماعی با همنوایی رابطه معناداری دارد. در نهایت رابطه همنوایی و پیامد آن یعنی رضایت از همنوایی معنادار می­باشد.

جامعه شناسی مد, خودپنداره, توجه به اطلاعات مقایسه های اجتماعی, همنوایی