فتانه پهلوان - دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
فاطمه ترک تتاری - دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
سعیده فاضلی - دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
فاطمه رضوی نیا - دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.
نجمه تهرانیان - استادیار گروه بهداشت باروری و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران.

مقدمه: ادیپونکتین، یکی از هورمون های خانواده ادیپوکین است که از سلول های بافت چربی آزاد می شود و نقش های بیولوژیک فراوانی دارد. بر اساس مطالعات گذشته، سطح این هورمون در افراد چاق کاهش می یابد. مطالعات مختلفی در مورد ارتباط ادیپونکتین و بیماری های زنان انجام شده است، ولی تاکنون مطالعه ای مروری در رابطه با نقش هورمون ادیپونکتین در باروری و ناباروری انجام نشده است. مطالعه مروری حاضر با هدف بررسی نقش هورمون ادیپونکتین در باروری و ناباروری انجام شد. روش کار: در این مطالعه مروری ۱۸ مقاله با جستجو در بانک­های اطلاعاتی Science Direct، Iran Medex و Pubmed با کلید واژه­های ادیپونکتین، باروری، ناباروری، تخمک گذاری از بازه زمانی ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۸ مورد بررسی قرار گرفتند. مطالعات دسته بندی شدند. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: ادیپونکتین یکی از هورمون های موثر در سیستم باروری است. اختلالات تخمک گذاری (PCO، آمنوره هیپوتالاموسی)، سندرم متابولیک، مقاومت به انسولین و نازایی با کاهش ادیپونکتین همراه است. درمان های نازایی (تحریک تخمک گذاری، IVF، ICSI و ...) با افزایش غلظت ادیپونکتین همراه است. موفقیت درمان در افرادی که ادیپونکتین بالاتری دارند، بیشتر است. نتیجه گیری: با توجه به اثرات مثبت ادیپونکتین و نقش اساسی آن در باروری و ناباروری، می توان از اندازه گیری آن در مدیریت و پیگیری باروری و ناباروری بهره مند شد، لذا توجه و تحقیق بیشتر نسبت به ادیپونکتین لازم است.

ادیپونکتین, باروری, تخمک گذاری, ناباروری, ART