سیده سارا خرازی - دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
نوشین پیمان - دانشیار گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
حبیب الله اسماعیلی - استاد گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

مقدمه:سواد سلامت مادران در دوران بارداری بیانگر مهارت های اجتماعی و شناختی است که انگیزه و توانایی مادران را برای دریافت و استفاده از آگاهی های مفید برای حفظ و ارتقاء سلامت خود و فرزندانشان نشان می دهد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر آموزش مبتنی بر نظریه خودکارآمدی و سواد سلامت مادری بر نتایج بارداری در مادران باردار انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده در سال ۱۳۹۵ بر روی ۷۶ مادر باردار که به منظور انجام مراقبت های معمول دوران بارداری به مراکز جامع سلامت شهرستان مشهد مراجعه کردند، انجام شد. افراد به دو گروه آزمون و کنترل تخصیص یافتند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه های اطلاعات فردی، سواد سلامت مادری، نتایج بارداری و خودکارآمدی تغذیه ای بود. پرسشنامه ها تکمیل و سپس مداخله آموزشی با توجه به نتایج مطالعه اولیه توصیفی، برای گروه مداخله اجرا شد. پرسشنامه ها بلافاصله و بعد از گذشت ۳ ماه از مداخله آموزشی مجددا تکمیل گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۵) و آزمون های تی مستقل، کای دو، آنالیز واریانس یک طرفه و آنالیز داده های تکراری انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: قبل از مداخله تفاوت معناداری بین دو گروه آزمون و کنترل از نظر سطح سواد سلامت مادری، خودکارآمدی و مراقبت های دوران بارداری وجود نداشت (۰۰۱/۰

سواد سلامت, مادران باردار, نتایج بارداری, نظریه خودکارآمدی