صاحبه دادشاهی - دانشجوی کارشناسی ارشد بهداشت باروری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
شهناز ترک زهرانی - مربی گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
پدیده جنتی عطایی - مربی گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
ملیحه نصیری - استادیار گروه آمار زیستی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران. استادیار گروه آمار زیستی، دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران

مقدمه: حمایت مداوم مادر توسط "مامای همراه" حین لیبر و زایمان، یکی از مهم ترین راهکارهای بهبود روند زایمان می باشد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه پیامدهای زایمانی بین دو گروه دریافت کننده حمایت مداوم مامای همراه و عدم دریافت حمایت انجام شد. روش کار: دراین مطالعه­ توصیفی - تحلیلی، پیامدهای ۲۲۰ زایمان در دو گروه از مادران در شهر بندرعباس در سال ۱۳۹۵ مورد مشاهده قرار گرفت. در گروه اول علاوه بر مراقبت های معمول، حمایت های عاطفی، جسمانی و اطلاعاتی توسط مامای همراه به مادر ارائه و گروه دوم، فقط مراقبت های معمول ارائه می شد. پیامدهای زایمانی شامل طول فاز فعال، مصرف اکسی توسین، شدت درد، نوع زایمان، میزان پارگی پرینه، نمره آپگار، تماس پوست به پوست و شروع شیردهی به وسیله چک لیست مشاهدات پژوهشگر ساخته مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۰) و آزمون های تی تست، کای دو، من ویتنی و رگرسیون لوجستیک دو گانه انجام شد.میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: تماس پوست به پوست (۰۰۱/۰>p) و شیردهی یک ساعت اول تولد (۰۰۱/۰>p) بین دو گروه تفاوت آماری قابل توجهی داشت. بقیه پیامدها بین دو گروه تفاوت آماری نداشت. شانس این دو پیامد در مادرانی که مامای همراه داشتند، به ترتیب تقریبا ۶ و ۹ برابر بود. نتیجه گیری: حمایت مداوم مادر در طی لیبر و زایمان توسط مامای همراه می تواند تماس پوست به پوست و شیردهی یک ساعت اول بعد از تولد را ارتقاء بخشد.

پیامد زایمانی, تماس پوست به پوست, حمایت مداوم, شیردهی, مامای همراه