سیما هاشمیپور - دانشیار گروه غدد، مرکز تحقیقات بیماری های متابولیک، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران.
محمدحسین خوئینیها - پاتولوژیست، مرکز تحقیقات بیماری های متابولیک، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران.
ندا اسماعیل زاده ها - دانشجوی دکترای اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
شاهین دانه واش - دانشجوی پزشکی، مرکز تحقیقات بیماریهای متابولیک، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران
شکوه السادات حاج سید ابوترابی - استادیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات بیماری های متابولیک، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران.

مقدمه: هیپوکلسمی، پدیده ای شایع در بارداری است. در طی بارداری جهت مینرالیزاسیون اسکلتی جنین، حدود ۳۰-۲۰ گرم کلسیم به صورت فعال از طریق جفت از مادر به جنین منتقل می­شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط هیپوکلسمی بارداری با شاخص­های رشد جنینی انجام شد. روش کار: این مطالعه کوهورت در سال ۱۳۹۵ بر روی ۱۱۲ زن باردار در هفته ۲۶-۲۲ بارداری انجام شد. میزان کلسیم، آلبومین، ۲۵(OH)D و نسبت کلسیم به کراتینین ادرار در افراد مورد مطالعه اندازه گیری شد. کلسیم تصحیح شده کمتر از ۵/۸ میلی گرم در دسی لیتر به عنوان هیپوکلسمی تعریف شد. میزان ۲۵(OH)D و نسبت کلسیم به کراتینین ادرار مادر و شاخص­های رشد نوزادی (قد، وزن و دور سر نوزاد) در دو گروه هیپوکلسمیک و نرموکلسمیک اندازه گیری و با آزمون تی مقایسه شدند. میانگین شاخص­های رشد نوزادی در چارک­های کلسیم مادر پس از تعدیل اثر سن، شاخص توده بدنی و ۲۵(OH)D، با آزمون ANCOVA مقایسه شدند.میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در مطالعه حاضر ۳۵ نفر (۲/۳۱%) مبتلا به هیپوکلسمی بودند. میانگین ۲۵(OH)D، نسبت کلسیم به کراتینین ادرار مادر و شاخص­­های رشد نوزادی در دو گروه تفاوت معناداری نداشت (۰۵/۰

بارداری, رشد, قد, نوزاد, وزن, هیپوکلسمی