مریم یاوری - استادیار گروه طب سنتی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
پانته آ شیرویه - دانشجوی تحصیلات تکمیلی، گروه طب سنتی، دانشکده طب سنتی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
راضیه نبی میبدی - دانشجوی تحصیلات تکمیلی، گروه طب سنتی، دانشکده طب سنتی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
اعظم معیاری - دانشجوی تحصیلات تکمیلی، گروه طب سنتی، دانشکده طب سنتی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
مریم بهمن - دانشجوی تحصیلات تکمیلی، گروه طب سنتی، دانشکده طب سنتی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
سیده آتیه نعیمی - دانشجوی تحصیلات تکمیلی، گروه طب سنتی، دانشکده طب سنتی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
هاجر معمارزاده زواره - دانشجوی تحصیلات تکمیلی، گروه طب سنتی، دانشکده طب سنتی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
مژگان تن ساز - استادیار گروه طب سنتی، دانشکده طب سنتی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.

مقدمه: ترشحات زیاد واژن از شایعترین شکایات مراجعین به درمانگاه های تخصصی زنان است. این علامت، برحسب علت ایجادکننده به روش های مختلف درمان می شود. اما در مواردی مقاومت به درمان و یا بازگشت علائم مشاهده می شود. در پزشکی ایرانی، با دیدگاهی جامع نگر به این بیماری و درمان آن پرداخته شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی مقایسه ای روش های درمانی ترشحات زیاد واژن از دیدگاه پزشکی ایرانی و رایج انجام شد. روش کار: مطالب مربوط به مبحث ترشحات واژن از منابع مختلف پزشکی ایرانی جمع آوری و سپس طی جلسات متعدد مباحثه، بازخوانی های مکرر متون و مشورت با اساتید صاحب نظر، جمع بندی و تدوین شد. روش های درمانی مطرح در کتاب ها و مقالات پزشکی رایج نیز مورد بررسی قرار گرفت و در نهایت، پروتکل ادغام یافته درمان ترشحات رحمی پیشنهاد و ارائه شد. یافته ها: از دیدگاه پزشکی ایرانی در درمان سیلان رحم، سه مرحله پاکسازی بدن، پاکسازی رحم و تقویت رحم توصیه شده است که به نظر می رسد توجه به این مراحل در پزشکی رایج، برای درمان لکوره های غیرعفونی یا عفونی راجعه و مقاوم به درمان موثر باشد. نتیجه گیری: با در نظر گرفتن فرضیات پزشکی ایرانی و تجربیات محدود درمانگاهی روی تعداد کمی از بیماران با ترشحات رحمی، به نظر می رسد انجام روند درمانی پیشنهادی، در افزایش میزان پاسخ دهی به درمان، کاهش مقاومت به درمان و کاهش موارد بازگشت بیماری موثر باشد. لذا اجرای مطالعات بالینی بیشتر برای اثبات این فرضیه و تایید اثربخشی پیشنهاد می شود.

ترشحات واژینال, لکوره, واژینیت