نرجس بحری - دانشجوی دکترای تخصصی بهداشت باروری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
لیلا پورعلی - استادیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
حبیب الله اسماعیلی - استاد گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

مقدمه: یکی از مهم ترین چالش های زنان در دوران یائسگی، علائم آزاردهنده یائسگی و تصمیم گیری در مورد روش های درمان آن است. با توجه به افزایش روز افزون تعداد زنان یائسه، بررسی علائم و روش های درمانی آن بسیار ارزشمند می باشد، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی روش های مختلف درمان علائم یائسگی و عوامل مرتبط با آن انجام شد. روش کار: این مطالعه مقطعی در سال ۱۳۹۵ بر روی۴۶۰ زن در سنین گذار به یائسگی که حداقل یکی از علائم یائسگی را داشتند در شهر گناباد انجام شد. افراد با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای وارد مطالعه شده و پرسشنامه مشخصات فردی و وضعیت درمان علائم یائسگی را تکمیل کردند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه ۱۶) و آزمون های آنالیز واریانس و کای اسکوئر انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: ۲۲۹ نفر (۷/۵۱%) از مشارکت کنندگان اقدام به درمان علائم یائسگی کرده بودند که از بین روش های درمانی استفاده شده، هورمون درمانی جایگزینی (۵/۵۹%) بیشترین و طب سوزنی (۹/۲%) کمترین فراوانی را داشتند. روش های یوگا، طب فشاری و رفلکسولوژی در هیچ موردی استفاده نشده بود. متخصص زنان (۵/۵۹%) بیشترین و کارشناس مامایی (۳/۳%) کمترین مشارکت را در درمان داشتند. بین روش درمانی با تحصیلات، بیماری های مزمن و منبع کسب اطلاعات در مورد یائسگی ارتباط معنی داری وجود نداشت (۰۵/۰

حملات گرگرفتگی, یائسگی, هورمون درمانی جایگزین