نازنین قاسمی - دانشجوی کارشناسی ارشد ایمونولوژی، مرکز تحقیقات اندوکرینولوژی تولید مثل، پژوهشکده علوم غدد درون ریز و متابولیسم، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
مهری حاجی آقایی - دانشجوی کارشناسی ارشد ایمونولوژی، مرکز تحقیقات اندوکرینولوژی تولید مثل، پژوهشکده علوم غدد درون ریز و متابولیسم، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
فاطمه رضایت - دانشجوی کارشناسی ارشد ایمونولوژی، مرکز تحقیقات اندوکرینولوژی تولید مثل، پژوهشکده علوم غدد درون ریز و متابولیسم، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
مهرناز مصداقی - استادیار گروه ایمونولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
نریمان مصفا - استاد گروه ایمونولوژی، مرکز تحقیقات اندوکرینولوژی تولید مثل، پژوهشکده علوم غدد درون ریز و متابولیسم، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
فهیمه رمضانی تهرانی - استاد، پژوهشکده علوم غدد درون ریزو متابولیسم، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.

مقدمه: شیوع کمتر وقوع و متاستاز سرطان پستان در مادران چندزا، این نظریه را همراه نمود که وقوع میکروکایمریسم می تواند دلیل این پدیده باشد. لذا در مطالعه حاضر به منظور ارزیابی پاسخ های سلولی تک هسته ای های خون محیطی در مجاورت لاین های توموری سرطان پستان، اقدام به اجرای یک مدل هم کشتی در شرایط آزمایشگاهی گردید. روش کار : به کمک گرادیان فایکول (۱۰۷۷)، تک هسته ای های خون محیطی ۴۸ نفر از زنان چندزا و بدون فرزند جداسازی و تخلیص گردید. به کمک سیستم ترانس ول، کشت لاین های توموری پستان MDA-۲۳۱ و MCF-۷ در مجاورت تک هسته ای ها صورت پذیرفت. تکثیر لمفوسیتی و نیز ایمونوفنوتایپینگ آن ها به لحاظ تعیین درصد لمفوسیت های CD۳+ و  CD۸+ به ترتیب به کمک روش های BrdU و فلوسایتومتری در دو بازه زمانی ۴۸ و ۷۲ ساعت پس از هم کشتی انجام گرفت. یافته ها: میانگین میزان تکثیر لمفوسیتی در گروه چندزا نسبت به گروه بدون فرزند، بالاتر و از نظر آماری در ۴۸ ساعت و در ۷۲ ساعت معنادار بود (۰۰۱/۰p<). همچنین مقایسه تکثیر لمفوسیت های مادران مولتی پار در مقابل لاین های MCF-۷ (۰۲۶/۰=p) و MDA-۲۳۱ (۰۰۱/۰>p) در مقایسه با زنان بدون فرزند نتایج معناداری را نشان داد. تعیین درصد جمعیت لمفوسیت های سایتوتوکسیک (CD۳+ CD۸+) تفاوت معناداری را بین دو گروه تحت بررسی نشان نداد (۶۰۳/۰=p). نتیجه گیری: پاسخ های ایمنی سلولی مادران چندزا در مقابل هم کشتی با لاین های توموری، در مقایسه با زنان بدون فرزند، تفاوت آشکاری دارد که می تواند منجر به مقاومت آن ها در برابر تومورهای پستان باشد. این پدیده می تواند به دلیل میکروکایمریسم های در طول بارداری باشد. نتیجه گیری درباره ارتباط سرطان پستان و بارداری، نیازمند بررسی پاسخ های ضد توموری تکمیلی با حجم نمونه بیشتر می باشد.

زنان چندزا, زنان بدون فرزند, سرطان پستان, لمفوسیت خون محیطی