فاطمه امیدعلی - مربی گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آیت الله العظمی بروجردی (ره)، بروجرد، ایران.

مقدمه: سندرم تخمدان پلی کیستیک، شایع ترین اختلال آندوکرین زنان در سنین باروری است. کیفیت زندگی زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک در مقایسه با افراد سالم و حتی در مقایسه با مبتلایان به دیگر بیماری های زنان پایین تر است. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر یک دوره تمرینات تناوبی منتخب بر ترکیب بدنی و کیفیت زندگی دانشجویان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک انجام شد. روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه کاربردی از نوع طرح های نیمه تجربی دو مرحله ای (پیش آزمون- پس آزمون) بود که در نیمسال اول ۹۴-۱۳۹۳ بر روی ۱۰ دانشجوی غیر ورزشکار با تشخیص سندرم تخمدان پلی کیستیک انجام شد. افراد مورد مطالعه تمرینات تناوبی منتخب را به مدت ۶ هفته، ۳ جلسه در هفته انجام دادند. آزمودنی ها با استفاده از پرسشنامه کیفیت زندگی ویژه مبتلایان به سندرم تخمدان پلی کیستیک و اندازه گیری متغیرهای تن سنجی در دوره قبل و بعد از تمرین مورد بررسی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۸) و آزمون های کولموگروف- اسمیرنوف و تی وابسته انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در این مطالعه وزن بدن (۰۴۰/۰=p)، شاخص توده بدنی (۰۴۹/۰=p) و درصد چربی (۰۴۱/۰=p) پس از تمرین به طور معنی داری کاهش یافت. مقایسه داده ها اختلاف معنی داری را در حیطه اختلات قاعدگی (۰۰۱/۰=p)، وزن (۰۱۶/۰=p)، عاطفی- هیجانی (۰۰۹/۰=p) و نمره کلی کیفیت زندگی (۰۳۶/۰ =p) پس از مداخله نشان داد. نتیجه گیری: انجام تمرینات تناوبی می تواند در بهبود کیفیت زندگی زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک موثر باشد.

تمرین تناوبی, سندرم تخمدان پلی کیستیک, کیفیت زندگی