علی کاوسی - مربی گروه اتاق عمل، دانشکده علوم پزشکی نیشابور، نیشابور، ایران.
پروین ویزواری - کارشناس مامائی، مرکز بهداشت شماره ۵ شهر گرگان، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران.
غلامرضا محمدی - مربی گروه اتاق عمل، دانشکده علوم پزشکی نیشابور، نیشابور، ایران.
لیلا جویباری - دانشیار گروه پرستاری، مرکز مطالعات و توسعه آموزش پزشکی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران.
اکرم ثناگو - دانشیار گروه پرستاری، مرکز تحقیقات پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران.

مقدمه: آلودگی مادر به ویروس های هپاتیت HBV می تواند نوزاد را در معرض ابتلاء بعدی به هپاتیت مزمن قرار دهد و از طرفی شیوع هپاتیت با عوامل اقتصادی - اجتماعی و بهداشتی مردم یک منطقه مرتبط می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین سروپروالانس آنتی ژن سطحی هپاتیت B و ارتباط آن با برخی عوامل موثر در زنان باردار مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شهرستان آق قلا انجام شد. روش کار: دراین مطالعه توصیفی - تحلیلی و مقطعی، ۱۰۵۷ مادر باردار شهرستان آق قلا در طی دو سال ۹۱-۱۳۸۹ از نظر شیوع HBsAg مثبت مورد بررسی قرار گرفتند. ثبت اطلاعات در پرسشنامه همراه با نمونه خون تهیه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۶) و آزمون های کای اسکوئر، فیشر و تی تست انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: از کل زنان باردار، ۱۷ نفر (۶/۱%) آنتی ژن مثبت بودند. بیش ترین درصد مربوط به قومیت ترکمن و سیستانی و ساکن روستا بودند. بین قومیت و خالکوبی و سابقه زردی با هپاتیت B ارتباط آماری معناداری وجود داشت (۰۵/۰>p)، اما بین متغیرهای سن، شغل، محل سکونت، میزان تحصیلات، سابقه جراحی، سابقه جراحی دندان، اعتیاد خود و همسر و انتقال خون ارتباط آماری معنی داری وجود نداشت (۰۵/۰

ویروس هپاتیت B, زنان باردار, مرکز بهداشت