منا لرکی - کارشناسی ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
مهین تفضلی - مربی گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
رباب لطیف نژاد رودسری - دانشیار گروه مامایی، مرکز تحقیقات ایمنی بیمار و ارتقاء کیفیت سلامت، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد مشهد، ایران.
محمدتقی شاکری - استاد گروه آمار زیستی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
علی بابایی - پزشک عمومی، مرکز آموزش علمی کاربردی، مشهد، ایران.

مقدمه: توجه به نیازهای آموزشی بهداشتی زنان به دلیل نقش حساسی که در اجتماع دارند، بایستی در درجه اول اهمیت قرار گیرد. یکی از گروه های زنان آسیب دیده در جامعه، زنان تن فروش می باشند که به دلیل برخورداری از میزان بالای روابط جنسی حفاظت نشده، باید در اولویت برنامه های آموزشی در حیطه پیشگیری از روابط پرخطر جنسی قرار گیرند. مطالعه حاضر با هدف تعیین نیازهای آموزشی درک شده زنان آسیب دیده در رابطه با رفتارهای پرخطر جنسی انجام شد. روش کار: این مطالعه توصیفی به روش سرشماری بر روی ۴۰ نفر از زنان تن فروشی که در زندان وکیل آباد مشهد در سال ۱۳۹۲ به سر می بردند، انجام شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بود که میزان نیاز به آموزش در زمینه روابط پرخطر جنسی را با مقیاس لیکرت پنج درجه ای مورد بررسی قرار داد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS (نسخه ۱۶) و آزمون کولموگروف- اسمیرنوف، ضریب همبستگی اسپیرمن و آنووا استفاده شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: در این مطالعه به طور کلی میزان نیاز به آموزش، بیشتر از حد متوسط (نمره ۳) بود. اولین اولویت آموزشی حیطه علائم ابتلاء به بیماری های آمیزشی بود و بین میزان نیاز آموزشی با مشخصات فردی- اجتماعی ارتباط معناداری وجود نداشت (۰۵/۰

رفتار پرخطر جنسی, زنان, نیازهای آموزشی