معصومه میرتیموری - استادیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
سلمه دادگر - استادیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
منیره پورجواد - استاد گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

مقدمه: لیومیوم ها، شایع ترین تومورهای خوش خیم رحم هستند که در دوران بارداری و زایمان نیز مشاهده می شوند و درمان قطعی آن، جراحی و حذف میوم است که در بارداری ممنوع و در زمان زایمان کمتر استفاده می شود. درمان های دارویی متعددی برای آن وجود دارد که هیچ کدام با حذف کامل میوم همراه نیستند، لذا در مطالعه حاضر، درمان دارویی خاص استفاده شده در یک بیمار که با دفع واژینال میوم همراه بود، معرفی می شود. گزارش مورد: خانمی ۲۵ ساله با سابقه میوم داخل جداری، ۲ ماه پس از سزارین با شکایت خونریزی واژینال و گزارش توده ۴۷×۴۸ سانتی متری در داخل حفره رحم مراجعه کرد و با تشخیص احتمالی میوم دژنره تحت درمان با پروژسترون و آنتی بیوتیک قرار گرفت و ۱۷ روز بعد، میوم از راه واژن دفع شد. نتیجه گیری: مهاجرت میوم از داخل جدار به داخل حفره رحم و دفع واژینال آن به دنبال درمان آنتی بیوتیکی و پروژسترون با دوز بالا از طریق کاهش یا قطع خون رسانی میوم محتمل است، لذا می توان از این درمان در بیمارانی که به طور صحیح انتخاب شده اند، استفاده کرد.

آنتی بیوتیک, پروژسترون, درمان, فیبروم