نیره خادم غائبی - استاد گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات اختلالات تخمک گذاری، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
مرضیه لطفعلی زاده - دانشیار گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات اختلالات تخمک گذاری، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
هلنا عظیمی - دستیار تخصصی گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
سید رسول سجادی - دستیار تخصصی گروه بیهوشی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
زهرا حاجی قاسمی - کارشناس ارشد جنین شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج، کرج، ایران.

مقدمه: عدم باروری و میزان کم باروری در سیکل لقاح خارج رحمی می تواند به دلیل وضعیت و میزان سطوح هورمونی ناشی از روش های تحریک تخمک گذاری باشد که در موارد کاهش ذخیره تخمدان، پاسخ فولیکولی به تحریک گنادوتروپین ها نیز کاهش می یابد و تعداد کمی تخمک حاصل خواهند شد. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر پیشگویی کننده میزان هورمون محرک فولیکول (FSH)، هورمون آنتی مولرین (AMH) و تعداد فولیکول های آنترال در زنان نابارور قبل از IVF و تزریق اسپرم به داخل سیتوپلاسم تخمک  (ICSI) بر پاسخ تخمدانی و میزان موفقیت در بارداری انجام شد. روش کار: این مطالعه مشاهده ای و آینده نگر در بین سال های ۹۲-۱۳۹۰ بر روی ۶۰ بیماری که به مرکز ناباروری منتصریه جهت انجام IVF یا ICSI مراجعه کرده بودند، انجام شد. ابتدا سطح AMH، FSH، CBC، LFT، TFT، Ur، Cr، Prolactin افراد اندازگیری و سونوگرافی واژینال جهت تعیین تعداد فولیکول های آنترال(AFC)  انجام شد و تعداد آمپول گنادوتروپین مورد نیاز تعیین و در پرونده ثبت شد. بیماران روز ۲۰ تا ۲۱ سیکل تحت انتقال تقلیدی قرار گرفته و آمپول GnRH تزریق گردید. با مراجعه مجدد در روز دوم قاعدگی گنادوتروپین تزریق شد. از روز ۶ تزریق به بعد، یک روز در میان سونوگرافی انجام شد تا حداقل ۲ عدد فولیکول ۱۷ تا ۱۸ میلی متری رویت شود. ۵ تا ۱۰ هزار واحد hCG بسته به تعداد فولیکول، تزریق و سپس ۳۶ تا ۴۰ ساعت بعد، ابتدا تخمک گیری و سپس جهت بیماران IVF یا ICSI انجام شد. در نهایت bHCG به عنوان شاخص بارداری اندازه گیری گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۱) و آزمون های تی تست و کای اسکوئر انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: متوسط تعداد فولیکول آنترال و اووسیت پس از درمان به ترتیب ۱۷/۴±۴۳/۴ و ۷۱/۳±۰۹/۳ بود. متوسط هورمون bHCG پس از درمان ۸۶/۲۶۵±۷۹/۹۴ پیکومول در دسی لیتر بود. وجود پاسخ تخمدانی مناسب در ۵۲ مورد (۷/۸۶%) و بروز بارداری در ۱۸ مورد (۳۰%) مشاهده شد. در کل بیماران، میانگین AMH ۶۶/۲±۳۴/۱ پیکومول در دسی لیتر و FSH ۵۴/۴±۸۱/۶ پیکومول در دسی لیتر بود. میزان این هورمون ها در زنان با پاسخ تخمدانی مثبت و منفی اختلافی نداشت (۰۵/۰p). قبل از درمان میزان AFC در گروه های فوق اختلاف معنی داری نداشت (۰۵/۰

فولیکول های آنترال, لقاح خارج رحمی, ناباروری, هورمون آنتی مولرین, هورمون محرک فولیکول