زهره یوسفی - استاد گروه زنان و مامایی، مرکز تحقیقات اختلالات تخمک گذاری، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
صدیقه قاسمیان - دستیار تخصصی زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
فرزانه رشیدی فکاری - دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
محمد بیدار فریمانی - متخصص آسیب شناسی، آزمایشگاه آراد، مشهد، ایران.

مقدمه: خونریزی واژینال، علامت مشترکی از تظاهرات بالینی خونریزی دیررس بعد از زایمان و کوریوکارسینوم است. کوریوکارسینوم به سرعت رشد می کند و به قسمت های مختلف بدن متاستاز داده و منجر به آسیب عروق خونی و بروز علائمی نظیر خونریزی می شود. مطالعه حاضر با هدف گزارش یک مورد خونریزی پس از زایمان طبیعی با تشخیص نهایی کوریوکارسینوم انجام شد. گزارش مورد: در این گزارش، خانمی ۳۴ ساله با شکایت خونریزی واژینال ۴۵روز بعد از زایمان طبیعی مراجعه کرد. در بررسی انجام شده کوریوکارسینوم تشخیص داده شد. به علت متاستاز قسمت های مختلف بدن، بیمار با شیمی درمانی و جراحی درمان شد، اما به درمان پاسخ نداد و در نهایت بیمار فوت کرد. نتیجه گیری: با توجه به اینکه خونریزی واژینال، علامت مشترکی از تظاهرات بالینی خونریزی دیررس بعد از زایمان با کوریوکارسینوم است، توصیه می شود که خونریزی واژینال در دوران نفاس به عنوان یک زنگ خطر از وجود کوریوکارسینوم در نظر گرفته شود.

بیماری های ترفوبلاستیک بارداری, خونریزی پس از زایمان, شیمی درمانی, کوریوکارسینوم