زهرا علیپور - دانشجوی دکترای بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، اصفهان، ایران.
نرگس اسکندری - دانشجوی دکترای بهداشت باروری، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران.
زهرا ابراهیمی - کارشناس مامایی، گروه مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خلخال، خلخال، ایران.
اعظم باقری - دانشجوی دکترای بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی کاشان، کاشان، ایران.

مقدمه: در بین عوامل موثر بر تضعیف عضلات کف لگن، بارداری و زایمان طبیعی، به عنوان مهمترین عوامل خطر بی اختیاری های دفعی محسوب می شوند. با توجه به تناقض نتایج مطالعات موجود در مورد تاثیر روش زایمان بر بی اختیاری ادراری و مدفوعی، مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع بی اختیاری ادراری و روده ای پس از زایمان و عوامل مرتبط با آن انجام شد. روش کار: این مطالعه مقطعی در سال ۹۱-۱۳۹۰ بر روی ۴۲۹ زن ساکن شهر خلخال که ۴ ماه از زایمان آنها گذشته بود، در مراکز بهداشتی سطح شهر خلخال انجام شد. نمونه گیری به روش در دسترس انجام شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه حاوی اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه سندویک در مورد علائم بی اختیاری ادراری، مدفوعی و گازهای روده ای بود. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۰) و آزمون های تی مستقل، کای اسکوئر و همبستگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: شیوع بی اختیاری ادراری و گازهای روده ای در کسانی که زایمان سزارین داشتند به ترتیب ۴/۱% و ۹/۰ % و کسانی که زایمان طبیعی داشتند ۹/۱% و ۴/۱% بود که این تفاوت از نظر آماری معنی دار نبود (۰۵/۰

بی اختیاری ادراری, بی اختیاری مدفوعی, زایمان, عوامل خطر