سید مصطفی موسوی تکیه - دانشیار گروه بیهوشی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
معصومه طبری - استادیار گروه بیهوشی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
ویدا جهانیان - دستیار گروه بیهوشی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

مقدمه: کاهش فشار خون، شایع ترین عارضه بی حسی نخاعی در سزارین می باشد که باعث عوارض متعددی مانند تهوع، استفراغ، گیجی و افزایش خطر آسپیراسیون در مادر می شود. مخدرها همراه با داروهای بی حسی، باعث تقویت اثر آنها می شوند، بنابراین باعث افزایش مدت زمان بلوک بدون افزایش بلوک سمپاتیک شده و همچنین شیوع افت فشارخون را کاهش می دهند. مطالعه حاضر با هدف استفاده از دوزهای مختلف بوپی واکائین همراه با سوفنتانیل داخل نخاعی در سزارین انجام شد تا اثر آن روی همودینامیک مادر حین سزارین و همچنین سطح بلوک، مدت بلوک و آپگار نوزاد بررسی شود. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی و دوسوکور در سال ۱۳۹۱ بر روی ۴۵ بیمار ۱۸ تا ۴۰ ساله با کلاس یک طبقه بندی انجمن بیهوشی آمریکا (ASA۱) و داوطلب انجام سزارین انجام شد. بیماران به سه گروه A، B و C تقسیم شدند که هر سه گروه، ۳ میکروگرم سوفنتانیل همراه با دوزهای ۶، ۸ و ۱۰ میلی گرم بوپی واکائین دریافت کردند. افت فشارخون، تهوع، استفراغ، سطح و مدت بلوک، آپگار دقیقه ۱ و ۵، میزان رضایت مندی و حداکثر سطح آرام بخشی بین گروه ها مورد بررسی قرار گرفت. جهت مقایسه نتایج در ۳ گروه پس از کنترل نرمالیته، بر حسب مورد از آزمون آنالیز واریانس یا آزمون کورسکال والیس استفاده شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: سه گروه از نظر زمان رسیدن به حداکثر سطح بلوک و آخرین سطح بلوک، تفاوت آماری معنی داری داشتند (۰۵/۰>p)، همچنین هیپوتانسیون (۰۰۵/۰=p)، دوز کل افدرین (۰۰۲/۰=p) و میزان تهوع (۰۰۱/۰=p) در سه گروه تفاوت آماری معنی داری داشت. ولی سه گروه از نظر میزان بلوک حرکتی، درد حین عمل، رضایت بیمار و نمره آپگار نوزاد در دقیقه ۱ و ۵ تفاوت معناداری نداشتند (۰۵/۰

بوپی واکائین, بی حسی نخاعی, سزارین, سوفنتانیل