ناهید گلمکانی - مربی گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
ملیحه درمحمدی - کارشناس ارشد مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد قوچان، قوچان، ایران.
سید رضا مظلوم - استادیار گروه پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

مقدمه: مسائل جنسی از لحاظ اهمیت، جزء مسائل درجه اول زندگی زناشویی هستند و سازگاری در روابط جنسی زوجین از مهمترین دلایل موفقیت زندگی زناشویی است. مطالعه حاضر با هدف تعیین رضایت جنسی و خشنودی زناشویی پس از زایمان انجام شد. روش کار: این مطالعه تک گروهه توصیفی- مقطعی در سال ۸۹-۱۳۸۸ بر روی ۱۰۵ زن نخست زای مراجعه کننده به واحد واکسیناسیون مراکز بهداشتی درمانی سطح شهر مشهد انجام شد. ابزار گردآوری داده ها شامل فرم اطلاعات فردی، پرسشنامه رضایت جنسی و پرسشنامه خشنودی زناشویی بود. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۵/۱۴) و آزمون های آماری دقیق فیشر و ضریب همبستگی اسپیرمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: ۷۳ نفر (۵/۶۹%) از افراد مورد مطالعه رضایت جنسی خوب و ۸۲ نفر (۱/۷۸%) خشنودی زناشویی خوب داشتند. بین رضایت جنسی و خشنودی زناشویی ارتباط آماری معنی داری وجود داشت (۰۰۰۱/۰p<، ۵۸/۰=r) همچنین تجربه ارگاسم بعد از زایمان با رضایت جنسی (۰۰۰۱/۰p<، ۵۴/۰=r) و خشنودی زناشویی (۰۰۰۱/۰p<، ۳۹/۰=r) ارتباط آماری معنی داری داشت. نتیجه گیری: زنانی که از سطح بالاتر رضایت جنسی برخوردار بودند، خشنودی زناشویی بیشتری داشتند و همچنین زنانی که در حین فعالیت جنسی، ارگاسم را تجربه می کردند، رضایت جنسی و خشنودی زناشویی بالاتری را گزارش کردند.

پس از زایمان, خشنودی زناشویی, رضایت جنسی, نخست زا