معصومه حسن - کارشناس ارشد مامایی، گروه مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مهاباد، مهاباد، ایران.
مریم کاشانیان - استاد گروه زنان و مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.
مریم حسن - استادیار گروه کنترل غذا- دارو، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، زنجان، ایران.
مریم روحی - کارشناس ارشد مامایی، گروه مامایی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مهاباد، مهاباد، ایران.
هما یوسفی - کارشناس ارشد مامایی، دانشجوی دکترای سلامت در بلایا و فوریت ها، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.

مقدمه: خشونت علیه زنان باردار، یک بحران در بهداشت عمومی می باشد، زیرا علاوه بر پیامدهای جدی برای زنان باردار، برخی معیارهای سلامت جنین نظیر وزن و سن هنگام تولد او را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان بروز خشونت خانگی علیه زنان باردار و ارتباط آن با پیامدهای نوزادی شامل مرگ و میر پری ناتال، تولد نوزاد کم وزن و زایمان زودرس انجام شد. روش کار: این مطالعه مقطعی در سال ۹۰-۱۳۸۹ بر روی ۱۳۰۰ زن باردار ۱۸ تا ۳۹ ساله که جهت سقط یا زایمان به بیمارستان های شهرستان مهاباد و میاندوآب مراجعه کرده بودند، انجام شد. افراد به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و با استفاده از پرسشنامه خود ساخته از نظر خشونت و پیامدهای نوزادی مورد مطالعه قرار گرفتند. روش گردآوری داده ها، پرسشنامه و مطالعه پرونده های زایمانی بود. داده ها پس از گردآوری با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۶) و با استفاده از روش های آمار توصیفی، آزمون کای دو و آنالیز رگرسیون لوجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: ۹۴۵ نفر (۷/۷۲%) از زنان باردار در دوران بارداری خود، مورد خشونت روانی (۴۶%)، خشونت جسمی (۱/۴۴%) و جنسی (۲/۳۰%) قرار گرفته بودند که این خشونت ها با تولد نوزاد کم وزن [۰۰۰/۰=p ۰۴/۴،۰۱/۱ ۹۵%=CI، ۲۱/۲=aRR] و زایمان زودرس [۰۰۱/۰=p ۶۶/۱۴،۶۰/۴ ۹۵%=CI، ۱۶/۸=aRR] ارتباط آماری معنی داری داشت. نتیجه گیری: با وقوع خشونت خانگی در طی بارداری، خطر تولد نوزاد کم وزن و وقوع زایمان زودرس افزایش می یابد. لذا پیشنهاد می شود که تمام کارکنان بهداشتی همکاری همه جانبه ای را با مادران خشونت دیده داشته باشند.

خشونت خانگی, زایمان زودرس, زنان باردار, نوزاد کم وزن