مریم افتخار - استادیار گروه زنان و مامایی و فلوشیپ نازایی، مرکز تحقیقاتی و درمانی ناباروری یزد، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران.
الهام رحمانی - استادیار گروه زنان و مامایی و فلوشیپ نازایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران.

مقدمه: یکی از مهم ترین درمان های زوج های نابارور، انتقال جنین فریز شده می باشد. اگر چه انتقال جنین تازه مورد تایید و توجه است، اما مطالعات اندکی در مورد عوامل بالینی موثر در میزان لقاح و میزان بارداری در انتقال جنین فریز شده وجود دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی برخی عوامل بالینی موثر در پیش آگهی انتقال جنین فریز شده انجام شد. روش کار: این مطالعه گذشته نگر با بررسی ۳۷۲ پرونده بیمارانی که بین فروردین ۱۳۸۸ لغایت فروردین ۱۳۹۰ به مرکز تحقیقاتی درمانی ناباروری یزد مراجعه و از جنین فریز شده استفاده کرده بودند، انجام شد. کلیه اطلاعات مربوط به پرونده بیماران در پرسشنامه ثبت شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۵) و آزمون های کولموگروف- اسمیرنوف و من ویتنی استفاده شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: میزان بارداری بالینی در زنان زیر ۳۵ سال ۷/۵۷ درصد و بالای ۳۵ سال ۲/۲۹ درصد و همچنین میزان بارداری بالینی در زنان با هورمون محرک فولیکول روز سوم زیر ۱۰، ۳/۵۶ درصد و هورمون محرک فولیکول بالای ۱۰، ۵/۱۷ درصد بود که این نتایج از نظر آماری معنی دار بود (۰۰۰۱/۰=p). اما سایر عوامل مانند علت فریز جنین، پروتکل اولیه لقاح آزمایشگاهی، روش لقاح آزمایشگاهی، ضخامت اندومتر و طول سیکل درمان تا روز انتقال جنین از نظر آماری در انتقال جنین فریز شده موثر نبودند (۰۵/۰

انتقال جنین, جنین فریز شده, لقاح آزمایشگاهی, میزان بارداری بالینی