نرگس حسین پور - کارشناس ارشد مامایی، دانشکده پرستاری مامایی حضرت فاطمه (س)، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
معصومه کاویانی - مربی گروه مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی حضرت فاطمه (س)، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.
محسن رازقی - دانشیار گروه فیزیوتراپی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران.

مقدمه: دیسترس ناشی از درد مادر در هنگام زایمان می تواند مادر و جنین را در معرض خطر قرار دهد. درد می تواند باعث افزایش فشار خون، افزایش ترشح اپی نفرین و نوراپی نفرین در مادر شود. راه های کنترل درد شامل استفاده از داروها و موارد غیردارویی می باشد. در حال حاضر هیچ داروی ایده آلی برای کنترل درد زایمان وجود ندارد و داروهای فعلی از جفت عبور کرده و بر روی جنین تاثیر می گذارند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر دو روش طب فشاری و تحریک الکتریکی پوست بر شدت دردهای زایمانی در زنان نخست باردار انجام شد. روشکار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در سال ۱۳۸۵-۸۶ بر روی ۱۳۵ زن نخست زا انجام شد. افراد به طور تصادفی در ۳ گروه طب فشاری، تحریک الکتریکی پوست و گروه کنترل قرار گرفتند. مداخله در دیلاتاسیون ۳-۴ سانتیمتر سرویکس بر روی نقطه SP۶ صورت گرفت. در گروه اول از فشار و در گروه دوم از تحریک الکتریکی پوست شبه سوزنی استفاده شد. گروه سوم از هیچ روشی استفاده نکردند. شدت درد در هر ۳ گروه با استفاده از نمودار بصری - عددی طی ۴ مرحله قبل از مداخله در دیلاتاسیون ۳ -۴ سرویکس، بلافاصله پس از مداخله، ۳۰ و ۶۰ دقیقه پس از مداخله مورد ارزیابی قرار گرفت. یافتهها: شدت درد بلافاصله و ۳۰ و ۶۰ دقیقه پس از مداخله در گروه طب فشاری و تحریک الکتریکی پوست نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری کاهش یافته بود، همچنین در مقایسه تاثیر طب فشاری و تحریک الکتریکی پوست بر کاهش درد در دیلاتاسیون ۳-۴ سانتیمتر و بلافاصله بعد از مداخله تفاوت معنی داری مشاهده نشد (p=۰/۰۵)، اما شدت درد ۳۰ و ۶۰ دقیقه پس از مداخله در گروه تحریک الکتریکی پوست به طور معنی داری کمتر بود (p<۰/۰۰۱). نتیجهگیری: طب فشاری و تحریک الکتریکی پوست هر دو باعث کاهش دردهای زایمانی می شوند اما تاثیر تحر ی ک الکتریکی پوست بیشتر است.

تحریک الکتریکی پوست, درد زایمان, طب فشاری, نخست زا