فریده اخلاقی - دانشیار گروه زنان، مرکز تحقیقات سلامت زنان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
حبیب الله اسماعیلی - استادیار گروه آمار زیستی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
فرنوش محمودی - دانشجوی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

مقدمه: با توجه به این که مکانیسم و علل بیوشیمیایی پره ترم لیبر به خوبی مشخص نشده است و از طرفی برخی داروها که در درمان پره ترم لیبر به کار می روند در درمان دیسمنوره اولیه نیز مفید می باشند، هدف از این مطالعه ارزیابی رابطه بین دیسمنوره اولیه و پره ترم لیبر است که در صورت وجود ارتباط معنی دار، دیسمنوره اولیه در زنان باردار به عنوان عامل خطر پره ترم لیبر در نظر گرفته شود.   روش کار:در این مطالعه مورد-شاهدی که در سال ۱۳۸۷ در بیماران مراجعه کننده به درمانگاه زنان بیمارستان امام رضا (ع) مشهد انجام شد،۱۶۰ نفر با ترم لیبر به عنوان گروه شاهد و ۱۶۰ نفر گروه مورد با پره ترم لیبر ایدیوپاتیک وارد مطالعه شدند که هر دو گروه سالم، تک قلو، بدون بیماری زمینه ای و بدون مشکل مامایی بودند. پرسشنامه ای حاوی اطلاعات جمعیت شناختی، سابقه دیسمنوره اولیه و سابقه پره ترم لیبر تکمیل و اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آزمونهای آماری تی، کای دو، من ویتنی و رگرسیون لوجستیک و نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۵) مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت.   یافته ها: توزیع فراوانی سابقه دیسمنوره اولیه در زنان با پره ترم لیبر نسبت به گروه کنترل، به طور معنی داری بالاتر بود (۰۰۳/۰=p). زنان حامله با سابقه دیسمنوره اولیه ۵/۳ برابر نسبت به زنان بدون سابقه دیسمنوره اولیه شانس بیشتری برای پره ترم لیبر داشتند (۰۰۵/۰=p). همچنین بررسی زیرگروهها نشان داد که زنان حامله با سابقه دیسمنوره اولیه شدید ۵/۵ برابر شانس پره ترم لیبر(۰۰۰/۰=p) و زنان حامله با سابقه دیسمنوره متوسط ۶/۲ برابر شانس پره ترم لیبر دارند. (۰۰۱/۰ =p).   نتیجه گیری: دیسمنوره اولیه همراه با افزایش خطر زایمان پره ترم است و ممکن است یک مسیر پاتوفیزیولوژیک مشترک بین این دو اختلال وجود داشته باشد.

دیسمنوره اولیه, زایمان پره ترم, زایمان ترم