زهرا عابدیان - کارشناس ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
مریم نوائی - دانشجوی کارشناسی ارشد مامایی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
حسین جعفری ثانی - دکترای علوم تربیتی، دانشکده علوم تربیتی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
آرین آرانی - کارشناس ارشد سنجش و اندازه گیری، مجتمع آموزش عالی پیامبر اعظم (ص) تهران، تهران، ایران.
سعید ابراهیم زاده - کارشناس ارشد آمار حیاتی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.

مقدمه: دانش با تاثیر بر نگرش، تغییر رفتار را ممکن می سازد. آموزش زمانی موثر است که بتواند با تغییر نگرش باعث انتخاب ایمن ترین و بهترین روش زایمان شود. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر ایفای نقش و سخنرانی بر آگاهی، نگرش و عملکرد زنان نخست باردار درباره نوع زایمان است. روش کار: در این کارآزمایی بالینی یک سوکور، ۶۷ زن نخست باردار با حاملگی طبیعی ۳۶-۳۴ هفته و بدون اندیکاسیون سزارین از مراکز بهداشتی- درمانی مشهد در سال ۱۳۸۹ انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه آموزشی ایفای نقش و سخنرانی تخصیص یافتند. در دو گروه پیش آزمون و پس آزمون با استفاده از پرسشنامه های پژوهشگر ساخته روا و پایا (با روش تحلیل عاملی) انجام شد. آموزش با روش ایفای نقش در قالب سه نمایشنامه، طی ۷ مرحله صورت گرفت. یافته ها با آزمون اختلاف نسبت ها، کای اسکوئر، تی مستقل و زوج و با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۴) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: درصد تغییرات نمره آگاهی در دو گروه معنی دار بود (۰۰۱/۰=p). دو گروه از نظر میانگین نمره نگرش در قبل و بعد از مداخله تفاوت معنی دار داشتند (۰۵/۰>p). اختلاف میانگین قبل و بعد از مداخله نمره آگاهی و نگرش در دو گروه معنی دار نبود (۰۵/۰

آگاهی, ایفای نقش, سخنرانی, عملکرد, نگرش, نوع زایمان