ماندانا رشیدی میبدی - استادیار گروه زنان و زایمان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران
راهب قربانی - دانشیار گروه پزشکی اجتماعی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران
صنم مرادان - استادیار گروه زنان و زایمان، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران
پری ناز توان - دستیار تخصصی زنان و زایمان، دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سمنان، ایران

مقدمه: زایمان زودرس یکی از معضلات طب زنان و مامایی را تشکیل می دهد. نوزاد نارس دچار مشکلات بالینی جسمی- روانی زیادی می گردد. هدف این پژوهش مقایسه دو داروی سولفات منیزیم و نیفدیپین درپیشگیری از زایمان زودرس می باشد.   روش کار: در این کارآزمایی بالینی،۱۳۰ نفر از خانم های باردار با سن بارداری بین ۲۰ تا ۳۷ هفته که مبتلا به دردهای زودرس زایمانی بودند، در دو گروه درمان با سولفات منیزیم یا نیفدیپین به نحوی وارد شدند که از نظر سن( ۳± سال)، مدت شروع علایم تا شروع درمان (۲± ساعت) و سن حاملگی باهم یکسان باشند. هم چنین مبتلایان به دیابت، پرفشاری خون، نارسایی سرویکس، دوقلویی و نیز افراد سیگاری ازمطالعه حذف شدند. سولفات منیزیم بادوز اولیه ۴ گرم وریدی، سپس ۲ گرم درساعت به مدت ۲۴ ساعت و نیفدیپین با دوز۲۰ میلی گرم خوراکی، سپس هر ۶ ساعت به مدت ۲۴ ساعت تجویز شدند. پس از آن، زمان بین شروع درمان تا کنترل دردهای زودرس زایمانی بررسی و با استفاده ازآزمون های کلموگروف- اسمیرنوف، t و من ویتنی و درسطح معنی دار ۵%، تحلیل داده ها صورت گرفت.   یافته ها: میانگین زمان (ساعت) بین شروع درمان تا بهبود درد در دو گروه دریافت کننده نیفدیپین (۳۹/۱۵±۳۲/۱۴ دقیقه) و سولفات منیزیم (۷۲/۱۴±۸۶/۱۵دقیقه) از نظر آماری معنی دار بود (۰۱/۰=p)، اما میانگین مدت زمان بین شروع درمان تاپایان حاملگی (روز) در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت (۴۷/۰=p).   نتیجه گیری: با توجه به یافته های مطالعه حاضر، به نظرمی رسد نیفیدیپین در مقایسه با سولفات منیزیم، روش درمانی موثرتری در به تعویق انداختن زایمان زودرس می باشد.

زایمان زودرس, دردهای زودرس زایمانی, سولفات منیزیم, نیفدیپین