نگین رضاوند - استادیار گروه زنان ومامایی، مرکز تحقیقات حاملگیهای پرخطر، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه
شهره ملک خسروی - استادیار گروه زنان ومامایی، مرکز تحقیقات حاملگیهای پرخطر، دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه

مقدمه : سقط خودبخودی شایعترین عارضه بارداری می باشد. زنانیکه حاملگیشان منجر به سقط می شود همواره نگران عاقبت بارداری بعدیشان هستند. این مطالعه به منظور ارزیابی اثرات سقط خودبخودی بر روی عواقب ونتایج حاملگی بعدی طراحی گردید.   روش کار: این مطالعه طی سالهای ۸۵-۱۳۸۲ بصورت موردشاهدی بر روی ۶۰۵ خانم با سابقه یک مورد سقط خودبخودی و ۱۲۱۰ خانم بعنوان گروه شاهد که سابقه یک زایمان ترم داشتند در بیمارستان معتضدی کرمانشاه انجام شد. کلیه افرادی که وارد مطالعه شدند سن بین ۲۰-۳۵ سال داشتند. متغیرهای مورد بررسی شامل دکولمان، جفت سرراهی، زایمان زود رس، مرده زایی، پارگی خودبخودی کیسه آب، پره اکلامپسی، وزن کم حین تولد، ناهنجاریهای جنینی، پرزانتاسیون جنینی، تاخیر رشد داخل رحمی، نحوه زایمان و آپگار نوزاد بود. اطلاعات پس از جمع آوری توسط نرم افزار SPSS دسته بندی و بوسیله آزمونهای آماری مجذور کای ، فیشر، لون و t مستقل مورد بررسی قرار گرفت.   نتایج : در این مطالعه میانگین سن گروه با سابقه یک مورد سقط ۶/۲۴ سال و گروه شاهد ۵/۲۳ سال بود. در بین متغیرهای مورد بررسی زایمان زودرس (۰۳۴/۰ = p) و میزان انجام سزارین (۰۳۴/۰= p) بطور معناداری در گروه با سابقه سقط بیشتر از گروه شاهد بود. بین سایر متغیرهای مورد بررسی و سابقه سقط ارتباط آماری معناداری مشاهده نشد.   نتیجه گیری: زنانی که حاملگی اول آنها منجر به سقط شده در حاملگی بعدی احتمال بروز عوارض بارداری بیشتر میباشد و بایستی با دقت بیشتر ی مراقبتهای دوران بارداری را انجام دهند.

سقط خودبخودی, بارداری, پیامد بارداری