مینا ایروانی - کارشناس ارشد مامایی، مربی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد دزفول

مقدمه: هدف از انجام این مطالعه بررسی تاثیر انتونوکس استنشاقی برشدت درد و طول مدت زایمان بود. روش کار : این تحقیق از نوع تجربی و به روش کار آزمایی بالینی بر روی ۱۲۰ خانم باردار با حاملگی ترم در زایشگاه شهرستان شوشتر انجام شد.. نمونه ها در دو گروه ۶۰ نفری (گروه انتونوکس و گروه کنترل) به طور تصادفی قرار گرفتند. گروه مورد مخلوطی از گاز NO۲ و اکسیژن (۵۰%، ۵۰%) و گروه شاهد فقط اکسیژن دریافت کردند. شدت درد زایمان با استفاده از مقیاس دیداری درد و همچنین پرسشنامه درد مک گیل ملزاک سنجیده شد. هردو گروه از نظر شدت درد، مدت زایمان و روش آن و آپکار نوزادان بررسی شدند. داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS وارد رایانه و با روشهای آماری مجذور کای و آزمون تی آنالیز گردیدند و ۰۵/۰p< معنی دار در نظر گرفته شد. نتایج: میانگین شدت درد زایمان پس از تجویز انتونوکس استنشاقی در مقایسه با گروه شاهد به طور معنی داری کاهش یافت (۱۷/۴ در مقابل ۷۸/۶ ، ۰۰۱/۰p<). هیچ اختلاف معنی داری از نظر آماری بین دو گروه آزمون و شاهد از نظر میانگین طول فاز فعال زایمان (۲۰/۰p =) و نمرات آپگار نوزادان مشاهده نشد (۶۹/۰p=). اگرچه میزان انجام سزارین در گروه انتونوکس استنشاقی در مقایسه با گروه شاهد کاهش یافت ، اما این اختلاف از نظر آماری معنی دار نبود (۴۸/۰p=). %۳/۷۸ از خانمها در گروه انتونوکس از این روش رضایت کامل داشتند. نتیجه گیری: مخلوط گازNO۲و اکسیژن استنشاقی (۵۰%، ۵۰%) در اکثر خانمها باعث کاهش موثر درد در طی مرحله اول و دوم زایمان می گردد

انتونوکس استنشاقی, شدت درد زایمان, طول مدت زایمان