مهتاب زینال زاده - استادیار گروه زنان و زایمان، فلوشیپ نازایی، دانشگاه علوم پزشکی بابل/مرکز تحقیقات باروری و ناباروری فاطمه زهرا (س)، بابل
زهرا بصیرت - دانشیار گروه زنان و زایمان، دانشگاه علوم پزشکی بابل مرکز تحقیقات باروری و ناباروری فاطمه زهرا (س)، بابل

مقدمه: بیماران نازایی که به روشهای مختلف تحریک تخمک گذاری، فولیکولهای مناسب ایجاد می کنند، جهت آزاد شدن تخمک ها نیاز به ایجاد SURGE LH دارند که به طور معمول از آمپول گونادوتروپین جفتی (HCG) استفاده می شود. بنابراین این مطالعه با هدف مقایسه نتایج حاملگی و میزان سندرم تحریک بیش از حد تخمدان در بیماران مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCO)، با استفاده از HCG و آگونیست هورمون آزاد کننده گونادوتروپین (GnRH) طراحی گردید. روش کار: این مطالعه توصیفی تحلیلی بر ۱۳۰ بیمار نابارور مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک که در سال ۱۳۸۲-۱۳۸۳ به مراکز ناباروری بابل مراجعه کرده بودند انجام شد. ۷ نفر از بیماران به علت عدم مراجعه برای تلقیح داخلی رحمی (IUI) از مطالعه حذف شدند. بیماران pco در سیکل تلقیح داخل رحمی (IUI) بعد از تحریک تخمک گذاری توسط کلومیفن سیترات و HMG در صورتی که ۲ فولیکول بیشتر از ۱۶ میلی متر یا ۳ فولیکول بزرگتر از ۱۴ میلی متر داشتند و تمایل به متوقف کردن درمان نداشتند، به طور تصادفی جهت LH surge، از HCG یا از GnRH استفاده شد و وجود حاملگی و سندرم تحریک بیش از حد تخمدان در بیماران بررسی و اطلاعات از طریق نرم افزار آماری spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: در گروه HCG ۷۹ نفر و در گروه آگونیست GnRH ۴۴ نفر قرار داشتند. میانگین سنی بیماران، مدت ناباروری، تعدادآمپول مصرفی، اندکس توده بدنی و نوع نازایی در گروه HCG و GnRH-a، اختلاف معنی داری نداشت (۰۵/۰

سندرم تحریک بیش از حد تخمدان, حاملگی, سندرم تخمدان پلی کیستیک, گونادوتروپین جفتی, هورمون آزاد کننده گونادوتروپین