ناهید لرزاده - استادیار دانشگاه علوم پزشکی لرستان/ متخصص زنان و زایمان
سیروس کاظمی راد - پزشک عمومی، دانشگاه علوم پزشکی لرستان
مرضیه مومن نصب - مشاور آماری، دانشگاه علوم پزشکی لرستان
مینا لرزاده - پزشک عمومی، دانشگاه علوم پزشکی لرستان
میترا صفا - متخصص اعصاب و روان دانشگاه علوم پزشکی لرستان

مقدمه: سندرم پیش از قاعدگی (PMS = Pre Menstruul Syndrom) مجموعه ای از علایم جسمی و روانی است که در نیمه دوم سیکل قاعدگی رخ می دهد و در حدود ۹۵% از زنان با شدتهای مختلف به آن گرفتار می شوند . در ۳-۸% موارد سندرم پیش از قاعدگی علائم اختلالات ناخوشی روی می دهد که با فعالیت های روزانه اجتماعی مبتلایان تداخل ایجاد می کند . در این زمینه درمان های مختلفی وجود دارد که یکی از آنها تجویز داروهای مهارکننده بازجذب سروتونین از جمله فلوکسیتین می باشد . هدف از این مطالعه بررسی اثربخشی و تعیین مقدار روزانه فلوکسیتین قبل از قاعدگی به صورت دوره ای برای دمان اختلالات خلقی سندرم قبل از قاعدگی (PMDD) بوده است. روش کار: این کارآزمایی بالینی در سال ۱۳۸۴ در دبیرستانهای دختران شهرستان خرم آباد انجام گردید. ۲۱۲ نفر دانش آموز دختر که بعد از دو سیکل قاعدگی که جهت تعیین افراد با علایم PMS و اختلالات خلقی آن (PMDD) انجام شد وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی در سه گروه تقسیم شدند. گروه یک ۸۶ نفر و تحت درمان با کپسول فلوکسیتین ۱۰میلی گرم و گروه دو ۸۶ نفر فلوکسیتین ۲۰ میلی گرم و به گروه سوم ۸۸ نفر دارونما داده شد. این داروها از ۱۴ روز قبل از قاعدگی بعدی تا روز اول خونریزی روازنه یکعدد و تجویز شد. این قاعدگی روزانه یکعدد تجویز شد. یک ویزیت بدون دریافت هیچگونه دارویی شدند بعد از این مدت اطلاعات از طریق پرسشنامه حاوی سوالات جمع آوری گردید و با نرم افزار SPSS و آزمونهای آماری تی و کای اسکونر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت . نتایج: افراد مورد مطالعه از نظر مشخصات دموگرافیک و شدت بیماری و طول سیکل قاعدگی با هم اختلاف نداشتند و از نظر میزان تاثیر دارو فلوکسیتین ۲۰ میلی گرم که به صورت دوره ای قبل از قاعدگی داده شد به طور واضح نسبت به دارونما و فلوکسیتین ۱۰ میلی گرم در بهبود علایم و رفع آنها موثر بوده است . P = ۰/۰۰۵ و هر دو گروه فعال دریافت کننده دارو به طور مشخص از همان سیکل اول درمان بهبودی نشان دادند. هر دو گروه فلوکسیتین ۲۰ میلی گرم و ۱۰ میلی گرم به طور واضح نسبت به دارونما در بهبود اختلالات روحی و ناخوشی PMS موثر بودند . شدت ۱۲ علامت با مصرف فلوکسیتین ۲۰میلی گرم در طی ۳ سیکل قاعدگی به طور معنی دار کاهش پیدا کرد یا به طور کامل از بین رفت. قطع درمان به علت عوارض جانبی در هیچکدام از سه گروه دیده نشد . نتیجه گیری: فلوکسیتین با مقدار روزانه قبل از قاعدگی به خوبی قابل تحمل و بی خطر می باشد و علایم روحی فیزیکی و اختلالات اجتماعی را که همراه با PMS است را کاملا بهبود می بخشند و فلوکسیتین ۲۰میلی گرم مفیدتر از فلوکسیتین ۱۰ میلی گرم در درمان اختلالات ناخوشی سندرم قبل از قاعدگی می باشد.

سندرم پیش از قاعدگی, فلوکسیتین, علایم روحی و خلقی و جسمی