محمدحسین باقیانی مقدم - Professor, Department of Health Education, School of Health, Shahid Sadoughi University of Medical Sciences, Yazd, Iran
فاطمه باختری اقدم - Department of Health Education and Promotion, School of Health, Tabriz University of Medical Sciences, Tabriz, Iran (Corresponding Author) Email: fatemeh.bakhtari@gmail.com
محمد اصغری جعفرآبادی - Traffic Injury Prevention Research Center, School of Health, Tabriz University of Medical Sciences, Tabriz, Iran
حمید الهوردی پور - Associate Professor, Clinical Psychiatry Research Center, Department of Health Education and Promotion, Tabriz University of Medical Sciences, Tabriz, Iran
سعید دباغ نیکوخصلت - Assistant Professor, Department of Sport Physiology, School of Physical Education, University of Tabriz, Tabriz, Iran
رقیه نوریزاده - PhD Candidate, Department of Reproductive Health, School of Health, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran

مقدمه: فعالیت بدنی منظم در کاهش خطر ابتلا به بیماری ها و مرگ و میر تاثیرگذار است. مطالعه ها نشان دادند که رسیدن به ۱۰۰۰۰ قدم در روز در ارتقای فعالیت بدنی و رسیدن به پیامدهای سلامتی موثر است. هدف از این مطالعه مقایسه فعالیت بدنی گزارش شده از طریق پرسش نامه با فعالیت بدنی گزارش شده از قدم سنج و مقایسه یافته های حاصل از قدم سنج با راهنمای رسیدن به ۳۰ دقیقه فعالیت بدنی متوسط یا شدید در هفته بود. روش ها: این مطالعه مقطعی بود. مطالعه روی ۲۰۰ نفر از کارمندان زن دانشگاه تبریز صورت گرفت که به روش تصادفی آسان در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسش نامه بین المللی فعالیت بدنی جهت ارزیابی فعالیت بدنی ذهنی و قدم سنج برای اندازه گیری فعالیت بدنی عینی بود. یافته ها: بر اساس نتایج قدم سنج تقریبا نیمی از شرکت کنندگان کم تحرک بودند، در حالی که نتایج International Physical Activity Questionnaire (IPAQ) نشان داد که ۶/۸۶ درصد از شرکت کنندگان فعال بودند و به راهنمای ۳۰ دقیقه فعالیت رسیدند. بنابراین تطابقی بین نتایج این دو ابزار وجود نداشت. همچنین بین نتایج حاصل از ابزار عینی و ذهنی فعالیت همبستگی معنی داری دیده نشد. نتیجه گیری: این مطالعه احتمالا اولین مطالعه ای است که در ایران فعالیت بدنی زنان را به شکل عینی با استفاده از قدم سنج ارزیابی و با پرسش نامه مقایسه نموده است. نتایج نشان داد که خود گزارش دهی فعالیت بدنی بر اساس پرسش نامه بالا است. نتایج بین ابزار عینی و ذهنی فعالیت بدنی با هم تطابقی نداشتند. می توان گفت که پژوهشگران در بررسی نتایج حاصل از IPAQ باید میزان گزارش بالای فعالیت را در نظر بگیرند. واژه های کلیدی: قدم سنج، پرسش نامه بین المللی فعالیت بدنی، راهنمای رسیدن به سلامت