Ali علی شهریاری - PhD Candidate, Student Research Committee, Department of Environmental Health, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran And MPH, Department of Health Management Higher Medical Sciences, Golestan of Medical Sciences, Gorgan, Iran
Mahnaz مهناز نیک آئین - Associate Professor, School of Public Health, Center for Environmental Research, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
Mehdi مهدی حاجیان نژاد - Associate Professor, School of Public Health, Center for Environmental Research, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
Marzieh مرضیه وحید دستجردی - MSc, Department of Public Health Engineering, Environment, Environmental Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
Akbar اکبر حسن زاده - Lecturer, Food Security Research Center, Department of Biostatistics and Epidemiology, School of Public Health, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
Hossein حسین صفاری - Department of Health, Environmental Health Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
Zahra زهرا موسویان - Department of Health, Environmental Health Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
Nasrin نسرین واحدی - Department of Health, Environmental Health Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
Effate عفت شبانیان - Department of Health, Environmental Health Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

مقدمه: کیفیت شیمیایی آب مورد استفاده در تهیه مایع دیالیز برای درمان بیماران همودیالیزی فاکتور بسیار مهمی است. از این رو آب مورد استفاده در تهیه مایع دیالیز را باید قبل از استفاده با روش های اختصاصی تصفیه نمود. هدف این مطالعه تعیین کارایی سیستم های اسمز معکوس در بهبود کیفیت آب مورد استفاده در تهیه مایع دیالیز است. روش ها: در این مطالعه توصیفی ۴۰ نمونه آب از ورودی و خروجی از اسمز معکوس ۵ بیمارستان شهر اصفهان در طی ماه های فروردین تا مرداد سال ۱۳۹۰ جمع آوری شد. سپس از نظر پارامترهای فیزیکوشیمیایی کلر باقی مانده، کلرامین، pH، سختی، آلومینیم، فلوئور، مس، منگنز، کادمیوم، کروم، سرب و نیکل با استفاده از روش های استاندارد آزمایش آب بررسی گردید. یافته ها: سیستم اسمز معکوس به طور معنی داری میزان کلر باقی مانده، کلرامین، سختی، سدیم، پتاسیم، فلوراید، نیترات، سولفات و منگنز آب خروجی از اسمز معکوس را کاهش داد، ولی تاثیر معنی داری بر کاهش میزان مس، روی، کادمیوم، کروم، سرب و آلومینیم نداشت. همچنین میزان نیترات، سختی، سرب، کادمیوم، کروم و آلومینیم در آب خروجی از اسمز معکوس از استاندارد آب همودیالیز بالاتر بود. نتیجه گیری: سیستم اسمز معکوس می تواند کیفیت آب مورد استفاده برای همودیالیز را بهبود دهد، اما نمی تواند سطح برخی از آلاینده ها را تا مقادیر توصیه شده برای مایع همودیالیز کاهش دهد. از این رو استفاده از این آب می تواند برای استفاده همودیالیز ایمن نباشد. بنابراین استفاده از روش های ترکیبی برای کنترل آلاینده های شیمیایی و اطمینان از همودیالیز با کیفیت خوب ضروری است. واژه های کلیدی: آلودگی آب، غشا، مایع دیالیز، همودیالیز

Water Pollutants, Membrane, Dialysis Solutions, Hemodialysis