Reza رضا تاجیک - PhD Candidate, Department of Occupational Health Engineering, School of Medical Sciences, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
Hassan حسن اصیلیان مهابادی - Assistant Professor, Department of Occupational Health Engineering, School of Medical Sciences, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
Ali علی خوانین - Associate Professor, Department of Occupational Health Engineering, School of Medical Sciences, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
Ahmad Jonidi احمد جنیدی جعفری - Associate Professor, Department of Environmental Health Engineering, School of Medical Sciences, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
Babak بابک عشرتی - Associate Professor, Department of Statistics and Epidemiology, School of Health, Arak University of Medical Sciences, Arak, Iran
Ardalan اردلان سلیمانیان - MSc, Department of Occupational Health Engineering, School of Medical Sciences, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran

مقدمه: ترکیب های بی فنیل های چند کلره (PCBS) از جمله آلاینده های خطرناک شغلی و محیطی است. این مواد جزو یکی از دوازده گروه ترکیبات آلی محسوب می گردند که چالش های شغلی و زیست محیطی عمده ای را ایجاد می کند. این ترکیب ها اثرات بهداشتی مختلفی را با توجه به راه ورود، جنس، سن، غلظت و سطح مواجهه ایجاد می کند. هدف از این مطالعه، تجزیه روغن های آسکارل با استفاده از پرتوهای میکروویو و تلفیق  TiO۲/H۲O۲ جهت کاهش مواجهه کارگران می باشد. روش ها : بررسی حاضر مطالعه تجربی آزمایشگاهی بود که در دانشگاه تربیت مدرس در ماه های خرداد تا شهریور ۱۳۹۰ انجام شد. راکتور مورد استفاده یک بالن ژوژه پیرکس ته پهن cc ۲۵۰ بود که به وسیله یک لوله رابط از طریق منفذی که در بالای میکروویو قرار داشت به یک کندانسور ارتباط پیدا می کرد. دستگاه میکروویو با فرکانس ۲۴۵۰ مگاهرتز و توان خروجی ۹۰۰ وات بود. توان پرتو در محدوده ۵۴۰، ۷۲۰ و ۹۰۰ وات مورد استفاده قرار گرفت. pH نمونه ها و دما به طور مداوم پایش شد. آزمایش ها به صورت سه بار تکرار گردید و نتایج، میانگین سه بار تکرار می باشد. روغن های آسکارل با استفاده از دستگاه GC-ECD مورد آنالیز قرار گرفت. سپس داده ها وارد نرم افزار ۱۶SPSS گردید و با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون آماری t-test تجزیه و تحلیل شد و P کمتر از ۰۵/۰ معنی دار تلقی گردید. یافته ها: میانگین تجزیه برای مجموع PCBها بر حسب توان پرتو میکروویو با ۵۴۰، ۷۲۰ و ۹۰۰ وات به ترتیب ۲۵/۸۴، ۸۱/۸۸ و ۸۴/۹۵ بود. میانگین تجزیه برای مجموع PCB ها بر حسب نسبت حلال مورد استفاده به روغن آسکارل به میزان ۱:۱، ۲:۱ و ۳:۱ به ترتیب ۸۲/۵۳، ۰۶/۷۹ و ۹۵/۹۴ بود. میانگین تجزیه بر حسب عدم استفاده و به کارگیری H۲O۲ به میزان ۱۰ درصد و ۲۰ درصد به ترتیب ۹/۷۰، ۶۵/۸۴ و ۹۱/۸۸ بود. میانگین تجزیه بر حسب عدم استفاده و به کارگیری با نسبت ۰۵/۰، ۱۰/۰، ۱۵/۰ و ۲۰/۰ گرم به ترتیب ۹/۷۰، ۵۳/۷۶، ۳۲/۷۷، ۱۰/۷۹ و ۱۹/۸۰ بود. میانگین تجزیه بر حسب عدم استفاده و به کارگیری همزمان H۲O۲ به میزان ۱۰ درصد و TiO۲ با نسبت ۰۵/۰، ۱۰/۰، ۱۵/۰ و ۲۰/۰ گرم به ترتیب ۹/۷۰، ۳/۸۹، ۱۸/۹۱، ۱۷/۹۲ و ۱۶/۹۳ بود. همچنین میانگین تجزیه بر حسب عدم استفاده و به کارگیری همزمان H۲O۲ به میزان ۲۰ درصد و TiO۲ با نسبت های ۰۵/۰، ۱۰/۰، ۱۵/۰ و ۲۰/۰ گرم به ترتیب ۹/۷۰، ۹۵/۹۳، ۹۵/۹۴، ۸۴/ ۹۵ و ۲۲/۹۷ بود. نتیجه گیری: نتایج تحقیق روی ترکیب های P CB با استفاده از پرتوهای میکروویو در حضور حلال اتانول و اکسیدکننده قوی H۲O۲ و کاتالیزور TiO۲ منجر به تجزیه یا کاهش میزان PCB در روغن ترانسفورمر شد. در واقع با افزایش مقدار اتانول میزان تولید رادیکال هیدروکسیل افزایش یافت و موجب کلرزدایی بیشتر مولکول PCB گردید. همچنین میزان تجزیه PCB با افزایش غلظت H۲O۲ و ازدیاد نسبت  TiO۲ افزایش یافت. واژه های کلیدی: روغن آسکارل، تجزیه، اتانول، پرتو میکروویو