Bijan بیژن بینا - Professor, Department of Environmental Health Engineering, School of Public Health, Environmental Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
Amir امیر محمدی - MSc Student, Student Research Committee, Department of Environmental Health Engineering, School of Health and Environmental Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
Afshin افشین ابراهیمی - Assistant Professor, Department of Environmental Health Engineering, School of Public Health, Environmental Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
Mohammad Mehdi محمدمهدی امین - Associate Professor, Department of Environmental Health Engineering, School of Public Health, Environmental Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
Hamidreza حمیدرضا پورزمانی - Assistant Professor, Department of Environmental Health Engineering, School of Public Health, Environmental Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran
Sepideh سپیده نعمتی منصور - MSc Student, Department of Environmental Health Engineering, School Health and Nutrition, Tabriz University of Medical Sciences, Tabriz, Iran

مقدمه: این مطالعه با هدف تعیین غلظت کلر باقی مانده کل و کلروفرم در شبکه توزیع آب شهر اصفهان و پهنه بندی آن با سیستم اطلاعات جغرافیایی (Geographic information system یا GIS) انجام گرفت. روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی است. کلر باقی مانده کل در محل نمونه برداری از شبکه توزیع آب اصفهان توسط دستگاه پرتابل و غلظت کلروفرم بعد از انتقال نمونه ها در شرایط استاندارد به آزمایشگاه با استفاده از دستگاه طیف سنج جرمی (Gas chromatography–mass spectrometry یا GC-MS) اندازه گیری شد. برای انجام پهنه بندی نتایج به دست آمده از سنجش پارامترهای مورد آنالیز از GIS استفاده گردید. یافته ها: مقادیر اندازه گیری شده حداکثر و حداقل به ترتیب برای کلر باقی مانده کل ppm ۳/۳ و غیر قابل تشخیص و برای کلروفرم ppb ۲۸ و ppb ۱۰ است که غلظت های به نسبت زیاد کلروفرم بیشتر مربوط به نقاط انتهایی شبکه و حاشیه شهر است. نقاط مرکزی شهر دارای غلظت کمتری از کلروفرم نسبت به سایر نقاط است. دلیل این امر را می توان به مصرف بیشتر آب در نقاط مرکزی شهر و راکد ماندن آب در نقاط حاشیه ای شهر مربوط دانست. نتیجه گیری: در حال حاضر آب خروجی از تصفیه خانه آب شرب اصفهان کیفیت مناسبی از لحاظ وجود کلر باقی مانده و محصولات ثانوی گندزدایی دارد. مقادیر آن در محدوده مجاز WHO (Word health organization) و USEPA (United states environmental protection agency) می باشد ولی ضرورت دارد غلظت احتمالی تری هالومتآن های تولیدی به صورت مستمر اندازه گیری شود و با استفاده از روش های مناسب تلفیقی برای کاهش تشکیل این ترکیبات مورد توجه قرار گیرد. واژه های کلیدی: آب شرب، سرطان زا، شهر اصفهان، گندزدایی، THMs